|
Doğunun Şairleri Doğunun Şairleri İşte doğu, ki sen ki sanki Pirsultan ile baki efendiyi Sırmalı bir çiğdemde birleştirerek Rumeli kılan dize İşte doğu, hil'ati güzün Ne zaman giydiysek o kadar hüzün Ve ağır, ürkek ve beyaz Bir sülüne benzeyen örtümüzün Kat kat altındaki sağır bir hırka gibi Ölümdür, dar gelir eğnimize İşte doğu, ki orda her şey Kendini yineliyor batarak Orda herşey batıdan batıyor Ve bir ayışığı dahil olup gülümsememize O doğu ki daim düşen bir yaprak Yahut utangaç bir yakut ile Tartıla tartıla incelen sözün Çıkarır nakışını gözlerimize O doğu ki simyacısıdır Siyaseten katledilmiş bir gülün Yahut bir çilehaneye benzeyen yüzümüzün Ve sevgili, gam sultanıdır orda Yani doğuda, solgun bir melametle doğan Büyük boynu gecenin ve gündüzün Ve şairler ki sevda askerleridir Kızıl bir kadife kadar mağrur Yahut bir şayak kadar hırçın Ve vakur Gönlümüzün... Kaynak: Doğu Şiirleri Hilmi Yavuz |
Eros ile Thanatos Eros ile Thanatos Sana sarı bir yaz gönderdim Onu bir zaman gibi koynunda sakla Önce kuytular göle çekildi Ayrılık, ayrıldıgın yerde degıldı Herkes, artık, elbette Dag’dır biraz Ve sarı yaz senin perden Suya gömdün yaprağın adını Bir kentin hüznüne benzedin birden Aşklar kimliksizleşti: süslü zamanlar! Sen ki kendi kendinin özleminden Sıkılırdın... sorardın: ‘Olur mu, Anlamak aşkları eski güllerden?’ İşte bir söyleyişin solgun yüzü: Artık ne bir anıdan arta kalanlar- Dan söz var! ne bir şey! -Boşuna!.. Ölüm, olmak’tır ve bir söz kanar; Yalnız yalnızlıklardır bizden olanlar! Onlardı, gittiler... daha gelmeden... Bense akşam oldum artık Ve akşamlar, benim gövdem... Hilmi Yavuz |
Eylül Eylül Eylül! daha çocukluğumdan Beri size bakardım ben Bir yazın azalmakta olan Sözcüklerinden nasıl da Ansızın sökülürdünüz Bahçelerle ve kül Dolardı içim... eylül! Eylül! kırılgan mevsim! Cam hançeri güzün Dağılırdı kalbimde Birden gecenin ve gündüzün Perdesiyle örtülürdünüz Tenhâyla ve tül Dolardı içim... eylül! Eylül! unuttum sizi Dağ kızarır yol sararırdı Ve ben dönüşlere bakardım O aman vermez belleğin Paramparça güldüğünüz Aynalarla ve gül Dolardı içim... eylül! Hilmi Yavuz |
Geçmiş Geçmiş Gide gide nereye vardım Karlı bozkırda koşup koşup Bodur bir ağaç kaldı belleğimde Gümüş yüzükler gibi incelmiş Babam didinirmiş hababam Fincan çekilirmiş sırtına Uzun ırmakları yorgunluğun Oturma odamızdan geçermiş Derken gökyüzü girmiş araya Derken giriş o giriş İbrişim örülü bencilliğimi Büküp eğiren hep kelimelermiş Bir çağ adı gibi hep anılacak Diye düşünmüştüm ama değilmiş Ey özenle dokunulmuş sırmalı kumaş Bir kez bile giyilmeden eskimiş Gide gide nereye vardım Karlı bozkırda koşup koşup Bodur bir ağaç kaldı belleğimde Gümüş yüzükler gibi incelmiş... Kaynak: Bakış Kuşu, 1969 Hilmi Yavuz |
İnançsız İnançsız Açılır gecesi inançsızların Tanrı sarı bir çiçektir Ormanın içinden atlılar Geçerken çocuklar ölecektir Denizin gözlerinden tuzlu Bir sıkıntı vurur karalara Uzakta olduğumuzu kö prülerden Atlar nereden bilecektir Mavi kuşlar çiziyor biri Eli değdikçe camlarına Avcılar doğrultup namlularını Nasılsa bir bir düşürecektir Yorgun yıkılmış ölü Bir yaz büyütür karnında Soyunup toprağa yatınca Kadınlar göklerle sevişecektir Açılır gecesi inançsızların Tanrı sarı bir çiçektir Ormanın içinden atlılar Geçerken çocuklar ölecektir... Kaynak: Bakış Kuşu, 1969 Hilmi Yavuz |
Kalp Kalesi Kalp Kalesi Kalp kalesi! ben sana Sürgün, sen bana hüzün Dayanır mı hüsn ü aşk bu Kırgındır yollar döndükçe Burçları bengisuyunda Aşk'ın Ve kimbilir hangi soyunda güzün Kalp kalesi! sen yaslı Söz'ün Kopar zincirlerini Hem oğlun hem mahpusun Olan Söz bu! hem gece Hem gündüzün kanadını aç Atım, geç ateşi ve... Hüzün Kalp kalesi! her dize Bir gizli bahçedir Sevda senin hisarın Ah çeken kılıcın Bir düğüm olan adın Sonunun başındadır yaz Ve güller çözülsün... Hilmi Yavuz |
Kanto Kanto Denizdir en güzeli martıların Martıların birazında ak köpük Martıların martıların en güzeli Aşktır Nerde bir deniz buldumsa soyundum Sonsuz kumsallar aldı yöremi Kumsalların kumsalların en güzeli Aşktır Sen bir çocuksun annesi ezik beyaz Sen bir çocuğu anlamak için birebir Annelerin annelerin en güzeli Aşktır... Kaynak: Bakış Kuşu, 1969 Hilmi Yavuz |
Kaside Kaside Ay karanlık gibi durma öyle gel Sensiz bir şey duyulmuyor sevişmemizden De ki halkın gözleri al gelincik sürüyor Uğrular geçiyorken güz şölenlerinden Bu hüzünler benim mi diye baktım ki tamam Akıyor yakut bir ıssızlık kentlerimizden Yanardı mürted lambası ta sabaha değin Karanlık kilimlerin kan işlemesinden Hilmi Elbet sürersin günleri bir yangına "Ateş kesilir geçse saba gülşenimizden" Kaynak: Bakış Kuşu, 1969 Hilmi Yavuz |
Kış Meditation'ları Kış Meditation'ları Ürkek ayak sesiyle kış Geyikler çizen sesimdir Her kelime bir resimdir Sanki bakmaya asılmış Beyaz deriz ama neden Duyduğumuz karlı tarla Görüntü çeken atlarla Aşılmaz yollar kapanmış Kuşlarımı koymak için Bir gök resmi bulamadım İlkel bir dil benim adım Onunla gül çizmek varmış... Kaynak: Bakış Kuşu, 1969 Hilmi Yavuz |
Kimlik Sonnet'si Kimlik Sonnet'si Ben aynada büyüdüm, aynalar ise bende: Acıları gezerken, sözlerimizle ikiz: Birlikte olduğumuz, ah, o ürkünç bedende Bakarken kendimize, sevişen günlerimiz Birer birer görünüp dibe çöker...ah, kısır Bir yolculuk bizimki... hani durak, yol nerde? Hangimiz ötekine giz oluruz ya da sır? Ayna tende dağılır, ten aynada yiter de Fırtına saatlerde aşklardaki ince kum Üstüme yığılırken, akşamları kederle -Ve sanki sevişirmiş gibi ikindilerle, O dökülüp düşerse kırılan ben olurum... Kimliğim oldu benim, çoktan geçtim adımdan, Ah, başka bir şey değilim aynalarımdan... Hilmi Yavuz |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 00:03 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO 3.6.0 RC 2