|
Bu Şehir 1 Bu Şehir 1 Yabancıyım burda, böyle tanıyor Hiç kol-kanat germez bu şehir bana Bak gözlerim cayır cayır yanıyor Bir damla su vermez bu şehir bana Hep üstüme, hep üstüme yürüdü Kan gelir, içimi duman bürüdü Yere çala çala sırtım çürüdü Hasır bile sermez bu şehir bana Hedef oldu sinem nice pençeye Satmadım sevdamı üç-beş akçeye Yıllardır bakarım bağa, bahçeye Tek dal çiçek dermez bu şehir bana Üflese yıkılır, değse göçerim Kalkarım, tırmanıp suru geçerim Aslında ben ne istese seçerim Hiç bir şey önermez bu şehir bana... Hünkâr Dağlı |
Bu Şehir 2 Bu Şehir 2 Bu şehir bize küçük gelecek!.. İhanet kesti yağmurları; Yıkanmıyor caddeler Sokaklar satıcı pisliği dolu Boşuna çıkma bulvara Kaldırım çiğneyemez yüksek topuklar Gözlerin çakılıp neon lambalara Ne bakacak, ne görecek Bu şehir bize küçük gelecek!.. Bu şehir bize dar gelecek!.. Hıyanet kuruttu ağaçları; Yaprak döktü bütün parklar Vitrinleri kütük dolu çarşının Ve bir çift siyah göz, Kararacak küller arasında Adımlarımız sığmayıp çarşafa Ne gidecek, ne dönecek Bu şehir bize dar gelecek!.. Bu şehir bize az gelecek!.. Nedamet uyuttu asrın bebeklerini Zifiri karanlık kundaklarımız Mezarlıkta sıra taşlar; Önünü keser rüzgarların Bilmem nasıl salınacak sitede Gecekondu endamın Avuçla boş böğrünü cüzdan yerine Ne yetecek, ne bitecek Bu şehir bize az gelecek!.. Bu şehir bize sıkıcı gelecek!.. Atalet doyurmuş insanları Bir adım gayret yok huzura doğru Gündoğumundaki köpek uykusu; İştahını açar çakalların Boşuna yutkunma miden bozulur Yağmurda ıslanmayı sevemedin ömür boyu Seyreyle cam kenarından Ne bakacak, ne dönecek Bu şehir bize sıkıcı gelecek!.. Bu şehir bize gülünç gelecek!.. Sefalet parlıyor kadın gözleri Mart kedisi gibi ortalıkta, Farelerle dans eder Delik-deşik asfaltlar ne hacet arabaya Nasırına mı bastılar gözlerin doldu Yüz yıkamak için midir küvetler Asansörde kaldın ya sen Ne çıkacak, ne inecek Bu şehir bize gülünç gelecek!.. Hünkâr Dağlı |
Bu Şehir 3 Bu Şehir 3 Şu Ankara şehri, şu koca başkent Hiç beş para etmez sen yoksan eğer Sen ordayken bana öyle gelir ki Değiştirsek onu cennete değer Sensin bu şehirin en güzel gülü Seninle mest eder şehir gönülü Şu fâni dünyanın nefis ödülü Bana bahşedilen yegâne eser Sen aydınlatırsın sokaklarını Sen yeşerttin parkın yapraklarını Saçının telini, tırnaklarını Bütünüyle sensin bence muteber Meftunum bu şehre sen varsın diye Bozmam adresimi ararsın diye Sen tam bana göre bir yarsın diye Sırf senin adındır bildiğim ezber Şehir ve sen canım, bütün günümsün İstikbâlim sensin, sen hem dünümsün Sağım, solum, yanım, arkam, önümsün Şehirden bana ne! Bana sen yeter... Hünkâr Dağlı |
Cenk Duası Cenk Duası Yüce tanrım! Dizildik biz önünde Aşağı düşürme dik başımızı Gayrı dindir akan gözyaşımızı Zafere eriştir kavga gününde Tekbir sesleriyle kutlu akında Her yiğit kendini ileri attı Sıçrayıp geçtiler ateşten hattı Beklenen zaferi getir yakında El açıp Allaha dua ederiz Silinsin tüm alınlardan karalar Bir zaferle kapatılsın yaralar Bu duayla kalkıp cenge gideriz... Hünkâr Dağlı |
Çağrı Çağrı Hüzünle sarardı ümid goncası Daha açamadan solsun mu dersin Başucunda şifa, çaresiz hasta Edeb ve mantıkla ölsün mü dersin Akıl pazarına çekme gönlümü Menfaat kaygısı kesmez önümü Bir tebessüm için seçen ölümü Gül yüzüne kurban olsun mu dersin Lezzet aramadım günlük heveste İçtenliğim mahcub durur, kafeste Sen varsın aldığım her dem nefeste Firakın sinemi delsin mi dersin İstemem kuru bir gönül oyunu Sen sensin be gülüm! Bilirim bunu İstemem düşmanca biterse sonu Keşke belasını bulsun mu dersin Mecburunum kötü yorma herşeyi Gönül sırça saray, kırma şişeyi Muhabbet bezminde görsek neşeyi Az da bizden taraf gelsin mi dersin Esrar perdesini arala gayrı Kendini bir dinle çevrenden ayrı Dostluktur insanın insana hayrı Gayrı yüzlerimiz gülsün mü dersin... Hünkâr Dağlı |
Çekerim Üstünden Çekerim Üstünden Çekerim üstünden bakışlarımı Mutlu ol prenses, bensiz de olsa Aşka inanmadın.. Evet inanma! Belki de doğru bu; kızma, utanma! Ne çıkar bir gonca açmadan solsa Kaldır gözlerini endişen yersiz Çekerim üstünden bakışlarımı Zaten pırıltı yok, gözlerim fersiz Başım hafif eğik; belki üzgünüm Benim yarınım yok, olmadı dünüm Vebal mi? zahirde benimdir mutlak Lakin isteyerek düşer mi yaprak Çekerim üstünden bakışlarımı Sevgim yüreğimde müebbet hapis Çağın insanına hükmeder nefis Genç, güzel, güçlüsün.. Gayen olacak Hayatı, her şeyi gırgıra almak Devam et yılmadan, engeller biter Çekerim üstünden bakışlarımı Sen iste, sen iste, sen iste yeter! Gerek yok bilmeye ne oldu, neden Belki de istedin bu aşkı, "rağmen" Her şeyi, her şeyi iste.. Hakkın var Yüreğim yansa da sonsuza kadar Çekerim üstünden bakışlarımı! Hünkâr Dağlı |
Çığlık Çığlık Kırdı, -Narin bildiğim- sarılan kollar beni Yönüm gurbete dönsem, bırakmaz yollar beni Bıktım bu dikenlerden; uzandığım her yerde Görmeye tahammülsüz bağdaki güller beni Ne haldeyim bilmezler, tanıyan kullar beni! Hünkâr Dağlı |
Dağ Yerinde Durdukça Dağ Yerinde Durdukça Sevda hengâmesinde berbad eyler yar beni Vazgeçmeye yeltensem, yuhalar ağyar beni! Yazar arzuhâlimi, bıçak sırtı bakışlar Kınından sıyrılmışa eyleme duvar beni Perçinledi aczimi soru işaretleri Zar-ı figân-ı kaygı sarıp sarmalar beni Gururum eşiğinde eski bir pöstekidir Duvara tırmandırır senden bir nazar beni Zafiyet teşhisinde uykusuzluk illeti Geceleri korkular ayakta tutar beni Toplayıp yıldızları gözlerinin içine Çerağ-ı ümid-i aşk.. Korkarım yutar beni Bu hesabın hâkimi mutlak sensen, meğerki Adl-i Nuşirevanca, bu işten kurtar beni Kumandam kilitlenmiş bu sevda hedefine Saptıramaz rotamdan, bozamaz ayar beni Elhak bir dağa çarptı; infilak kaçınılmaz! Dağ yerinde durdukca.. İhtimal anar beni... Hünkâr Dağlı |
Daha Herşey Bitmedi Daha Herşey Bitmedi Pembe bir gurubun letafeti Hoş dokunuşlarla sıvazlar önce Rehavete sarınır bütün beden Uzanır dimağın sükûnetle Haz duyarak gevşer el ve ayaklar Süzülür gözlerin, meyletmez bakışa Toplanır günebakanlar, kapanır dışa Kendiliğinden gelir yasaklar Daha bu saadet hazmedilmeden Batmış olur güneş, değişir renkler Suyu kesilir zevk çeşmesinin Işıkla beraber yavaş, usulca Geri çekilir saadet ve haz Hafifçe sallanırsın biraz Bronz bir grilik buz keser önünde Ürperirsin, üşümeye ramak kalır Gözlerin tutunacak bir yer aramaktadır Hangisi nedir? Kestiremezsin Sağa-sola seğirtirsin kısa kısa Hep tereddüt, hep çekince Bitiyor dürtüsü aklından geçince Zınk diye çakılır kalırsın Birdenbire çöker üstüne gece İliklerine sokulmaktadır karanlık Bigâne olmaya kalksan bir anlık Acı dürter zehir gibi Bütün bedene yayılır da işkence Hiç kımıldamadan put gibi durursun Çaresizlikten kudurursun Her taraftan siyah yağar, doldurur Ve her şey bu siyahta kaybolur Tam bitti artık zamanındayken Serin bir yel gelip çarpar yüzüne İncecik bir pırıltı titreşir önce Yeniden uyanır yüreğin Ağarma başlar doğudan azar azar Gayrı ihtiyari de olsa, o yana dönünce Şafak atar ufukta, Şafak atar yürekte.. Ve en kılcal damarına kadar Uzanır hayat yine, yeniden Güneş serper ışıklarını cömertçe Alır, dirilirsin Tad olur, doyum olur, hırs olur Suyun ışıltısını, kuşun kanat sesini Tekerin gıcırtısını, menekşenin rengini Her şeyi, herşeyi kucaklar, gerilirsin Dinamik bir patlamaya can atarcasına Azmine biraz da şevk katarcasına Canlılık büyür alabildiğine Gerekenlere verilirsin Ve bilinmez bu ne kadar sürer Bir de bakarsın uzun uzun olmuş gölgeler Boşalmış bir çuvalcasına Yerlere serilirsin.. Daha her şey bitmemiştir hâlbuki Daha her şey bitmedi!.. Hünkâr Dağlı |
Davetiye Davetiye Gel ey canan, cevr eyleme; bir beni yar eyle gel Yâd ellerle ülfet olmaz, terk-i ağyar eyle gel Reva mıdır mah yüzünü, saklamak sevgiliden Âşık-ı sadıktan utan, hicab et, ar eyle gel Şimdiye dek geldiklerin bana fayda etmedi Önde gelmiş olsan bile yine tekrar eyle gel Kınanmazmış mecnunluğu aşığın vuslat içün Gel çekinme, gel utanma.. Sevgin izhar eyle gel Yok, bilmesin ahvalini hiç kimse, kendin bile Guruba dal, subha karış; cismi esrar eyle gel Senin derdin ile asla gözüm uyku görmüyor Ne var terk et gafletini, dil-i bidar eyle gel Cevrin ile bi-nihaye, gece gündüz boşalan Gözyaşıma bedel olsun; zülfünü tar eyle gel Kavuşmadan öldüğümde inlemek neye yarar Pişmanlığı hatırda tut, peşinen zar eyle gel Hayaline yüz tutuben hasbıhal olsa bile.. İsterim ki nazlı canan, arz-ı didar eyle gel Âdetidir güzellerin, tebessüm dağıtalar Goncalar açsın yüzünde, gamze nisar eyle gel Ayrı düşme bu sevdadan, dolan dur çevresini Pervane ol; gönlü nara at, giriftar eyle gel Sana hemcins olduğundan utansın tüm Leylalar Mürvetinden cümlesini.. Var, haberdar eyle gel... Hünkâr Dağlı |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 01:02 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO 3.6.0 RC 2