|
Hâtıra Hâtıra Nurlu bir geceydi o eski zaman; Hülyalarımda füsunlu hâtıra, Yağmur nağmeleriyle ara ara, Boşalıyor gönlümdeki bahara Uyaran yıldırımlarıyla her an... Sînemde hep geçmişin mûsikîsi; Gürül gürül ve oldukça derinden, Dalga dalga esen akislerinden, Şehrâyinler gibi şen günlerinden Ruhumda tınlayan cennet bestesi. Hâlâ taptaze o şiirin gülleri; Gülümseyen bir resim gibi sıcak, Menekşeler gibi hep salkım saçak Ve düşlerdeki bahardan daha ak, Her lahzası ayrı bir haz günleri... Güneşi asla batmayan bu dünya, Her yerde ışıktan bir sürü izler... İzlere yüz süren aydınlık yüzler, Gerçi şimdilik sakin ve sessizler, Ama her ruhta hep o eski rüya... Her soluk huzurla gürleyen bir şarkı, Neş’eler tülleniyor hülyalarda; Yeniden gün döndüğü şu zamanda, Devran gülde, lâlede, erguvanda, Tıpkı mâzi gibi... fark sırf çağ farkı... Dört bir yanda dünün soluğu, sesi, Geceler bir sırlı doğumla gergin; Duyup sezdiklerimizden de engin, Geçmişin baharları gibi rengin Ufukta tül tül onun emaresi... Kaynak: Sızıntı, Nisan 1995 M. Fethullah Gülen |
Hâtıralar Hâtıralar Yine geçmişin ak hâtıralarına daldım; Bir tatlı çağıltıyla yerimde kalakaldım. Her devri ayrı bir ihtişam ve ayrı bir şân, Âdetâ dünyâları saran ışıktan tûfân... Düşündüm o muhteşem devletini Osman’ın... Ve zirvelere ulaştı elinde Orhan’ın. Yürüdü garbın karanlık âfâkına emîn, Gürledi gülbanklarla her yerde "feth-i mübîn" Derken her yanda şahlandı evlâd-ı fâtihân, Ve bir çığlık oldu inledi Yavuz Selim Hân... Çağlar ve çağlar boyu böyle kükreyip durduk, Dünyâda tıpkı bir uhrevî saltanat kurduk. Hülyâm hâlâ meshûr cedlerin velvelesiyle, Ve meydanları dolduran at kişnemesiyle... Her taraf bağ-ı iremdi o kutlu devirde, Adetâ cennetler tüllenirdi perde perde. Meğer kadrini bilmişler zamanın çok erken, Henüz hiçbir yerde onun sırrı bilinmezken. Nurdan ırmaklar gibi akmışlar çağlar boyu, Çağıltılarla her yanda, Cennetlerden suyu... M. Fethullah Gülen |
Hayâllerdeki Manâlar Hayâllerdeki Manâlar Şevkle şahlanmiş ruhlarin gezdigi yerlerde, Gördümdü yildizlar arasi taht kuranlari. Her gece bir başka visal ile perde perde, Girip Dost harîmine mahmûr dolaşanlari. Aşkin "hay-hûy"uyla inleyen sînelerinde, Ebedî sükûnun nağmeleri duyulurdu. Binbir güneşin kol gezdiği iklimlerinde, Gümüşten kanatlı güvercinler uçuşurdu. Mâvilikler içinde uzayıp giden yollar... Ve ışığın ilk kaynağı, herkesin murâdı. Her lâhza vuslat arzusuyla gerilen kullar, Hayrete erince secdeye kapanırlardı. Şimdi üstûre sayılan o renkli levhalar, Târihsiz nesillere göre birer hâm hayâl... Ey hayâllerde hâlâ parıldayan manâlar; Yetişir, gelin! Gelin, artık bitsin bu melâl! M. Fethullah Gülen |
Haz ve Sızı Haz ve Sızı Duyduk sînelerimizde derince bir sızı, Sanki ruhlarımızda alev alev bir ateş; Ürpertti bir kere daha belâların hızı, Mahvolmuş milletlerin ürpertilerine eş... Bir sarsıldık ki, korkunç ve her yanda âh u zâr, Çağladı gözyaşları yeniden oluk oluk; Viran olan her şey gibi ruhlar da târumâr, Yankılanıyor her bucakta müthiş bir boşluk. Duygularda bitevî koskoyu bir karanlık, Sapsarı şimdi ümitler ve solgun rüyâlar... Sanki zulmetler kalıcı, ışıksa bir anlık; Üst üste devrilmiş âdeta bütün hülyâlar. Manzara müthiş... ama gel, bir de gönlünle bak.! Enkaz üzerinde imar nurları parlıyor; Teslim ol kadere ve kendini Hakk'a bırak.! Dikkat et ki, gökler yeni ışıklar salıyor. Kudret yeniliyor sararmış solmuş eskiyi, Bir baharla ki, gelin edâsıyla ufukta; Rahmete çeviriyor karı-buzu-tipiyi, Kim bilir ne sürprizler var bu gelen şafakta..? Yok olan mevsim ebedî hendese ağında, Bir dantela gibi örülüyor sessiz sessiz... Âb-ı hayat yudumluyor huzur kucağında, Annelerimizin sütü gibi ak ve temiz. Hassas ruhlar şimdiden Firdevs'e ermiş gibi, Mârifet ufku ölçüsünde derin ve zengin; Haz çağlayanlarındaki, baş döndüren debi, Allah dostlarının duydukları kadar engin... Kaynak: Sızıntı, Şubat 2000 M. Fethullah Gülen |
Hazan Hazan Yorgun gözlerle yaşanan bir solgun macera, Çarpar kulaklara poyraz gibi ara ara, Ağlar bütünüyle bahar şi’rinin gülleri, Sessiz bir melâl sarsar koylarda bülbülleri, Hüzünle buğu buğudur artık şadırvanlar, Ve kısar nâzenin boyunlarını kuğular, Ovalar yasla inler, dağlar hicranla ağlar; Mavi, yeşil, pembe, turuncu karalar bağlar; Biten ömürlerin son dakikaları gibi, Derince bakılsa görünür dünyanın dibi Sonra yaz-bahar füsûnlu bir hâtıra olur, Hülyâlar ümitleşir, vicdanlarda duyulur, Bekâ, bu fanilik hissi içinde gelişir Mantık bu büyüyle âdetâ uhrevîleşir, Duyar İnsan ölümün sihirli sükûtunu, Görünür herkese yürüdüğü yolun sonu, Gömülse de hisler yok olmanın melâline, Ve yutkunup ağlasa da kendi zevâline, Düşünce tıpkı tohum gibi düşer toprağa, Ve koşar firdevse ulaştıran durağa, Hissetmeden asla ne bir acı ne bir sızı, Köpürür duygularında ötelerin hazzı, Sonbahar bir ak doğuşun şafak emaresi, Ve hazan boşluğunda tın tın ümidin sesi. Kaynak: Sızıntı, Aralık 1995 M. Fethullah Gülen |
Hazân Şöleni Hazân Şöleni Bahar geçer, yaz uçar, hazân olur; Döner her şey bir anda vîrân olur. Esen rüzgâr hüzünle eser gelir Ve ruhlarda garip hisler belirir. Çiçekler vedâ rengine bürünür, Ne varsa dallarda yerde sürünür. Mâtemlenir her şey, karalar bağlar; Sararan renkler geçen yaza ağlar... Yeşili kasvetli bir hüzün boğar; Hazânla her yana yapraklar yağar. Neye baksan göçe hazır görünür; Bu mevsimde sırf ölüme yürünür... Yağar her tarafa gam üstüne gam, Bahara karşı sanki bir intikam. Ne gül kalır, ne çiçek, ne de lâle, Gömülür her şey derin bir melâle. Hüzünle doğar doğarken güneş, ay; Duyulur her yanda mâtemli bir nây. Belirir kış ufku daha derince, Kırağılaşır çiğler ince ince. Girip saklanır canlılar inine; Vedâ eder gül-bülbül birbirine. Uğuldar gurbetle dağlar, dereler; Târumâr olur o şen şakrak yerler. Bütün varlık olurken hazâna râm, Belirir renklerde son bir ihtişâm. Ağaç yaprakları renklerle güler, İki kezmiş bahar bu yerde meğer..! Sarı, mor, kırmızı, pembe rengiyle, Gülümser her taraf yaz âhengiyle. Duyanlar duyar bir bahar huzûrunu, Nakış nakıştır bu mevsimin sonu. Mâtemlenirken yazın zevâliyle, Sevinçler duyarız bu son hâliyle. Ufukta yeniden nurlar belirir, Ve hazânla gelen her şey silinir. Işığa ereriz gizli bir nurdan, Işık yudumlarız nurlu fağfurdan. Tüter her yerde ayrı bir inşirah Ne keder kalır ne de bir âh u vah... Duyar ruh her şeyi olduğu yerden, Rüyada duyduğu gibi derinden. Hazân susar, duygular da durulur, Ruhlarda yepyeni bir bahar olur... Kaynak: Sızıntı, Kasım 1999 M. Fethullah Gülen |
Her Şey Sen'den Her Şey Sen'den Her şey Sen’den, Sen ganîsin, Rabb’im Sana döndüm yüzüm! Hem evvelsin hem âhirsin, Rabb’im Sana döndüm yüzüm! Bulduğumu Sen’de buldum, Bâtıl şeylerden kurtuldum; Gelip kapında kul oldum; Rabb’im Sana döndüm yüzüm! Ayân ışığın her yerde, Gözsüzlere eşyâ perde; Huzûrun dermân her derde, Rabb’im Sana döndüm yüzüm! Dünyâlar Sen’inle Cennet, Nimet Sen’den kime minnet? Gel kuluna merhamet et! Rabb’im Sana döndüm yüzüm! Gönüllere hayat îman, İnananlarda itminân; Gâfillerin hali yaman, Rabb’im Sana döndüm yüzüm! Işiginla aydin heryan, Şaşkinlar ariyor bürhan, Tecellin her yerde ayân, Rabb’im Sana döndüm yüzüm! Âlem kitap eşyâ ap-ak Otlar agaçlar ve toprak, Sen’i söyler yaprak yaprak, Rabb’im Sana döndüm yüzüm! Ârif gönlün bağlayarak; Aşık herdem ağlayarak, Kulun bağrın dağlayarak, Rabb'im Sana döndüm yüzüm! M. Fethullah Gülen |
Her Yerde Cemâlin Her Yerde Cemâlin Her yerde cemâlin neye baksam neyi görsem, Sevdayla salınıyor her yanda bütün eşya... Vuslata koşuyor pervaneler gibi dünya, Ah ne olur bir kere de ben vaslına ersem! Doğsa yıllardır beklediğim ümit mehtâbı, Ellerinle okşasan keder tüten çehremi; Açsan bana da nezdindeki kudsî haremi, Bitiverse bu hicranlı günlerin itâbı. Aşkının ezelî feyzini gönlüme salsan, O bitmeyen asırlık hafakanlarım dinse; Sinem mızrap yemiş bamteli gibi inlese, Kalbimdeki sırrını dudaklara duyursan! Gel gamla tüten gecenin rengini siliver Ve şu mahzun sineme iltifatını duyur! Boşlukta dönen benliğimi aşkınla doyur! Tecelli et gönlüme "bu da beytim" deyiver... Kaynak: Sızıntı, Ağustos 1998 M. Fethullah Gülen |
Her Yerde Seni Ararım Her Yerde Seni Ararım Duyur rûhuma sevgini, Kalmasın Sen’siz kararım. Mest et ki bezminle beni, Her yerde Seni ararım. Dört bir yanda izler ile, Ufuklarda gözler ile, En yürekten sözler ile, Hem inler hem de yanarım. Sağda-solda çağlayarak, Sana gönül bağlayarak, Hiç durmadan ağlayarak, Seni herkesten sorarım. Arzum, kendimden geçeyim, Vuslat şarabın içeyim, Ak yolunu yol seçeyim, Yoksa, yollardan bîzârım. M. Fethullah Gülen |
Hicran ve Ümit Hicran ve Ümit Yine hicrân dolu günleri andım, Yıllar gözyaşına karışıp gitmiş. Ürperdim ve yerimde kalakaldım, Dostlar düşmanlarla barışıp gitmiş. Yüzerken millet derin uykularda, Kaybolup gitti değerler ardarda... Kan-ter var mâzînin şakaklarında, Demir bukağılar ayaklarında; Acı bir tebessüm dudaklarında; Ne kızıl bir ruhla çarpışıp gitmiş... Hâlâ ufukta yer yer karanlıklar; Gecenin arkasında gündüzler var... Hazân esmiş bütün bağlar bozulmuş, Sararmış yapraklar çiçekler solmuş, Yiğit ölmüş, küheylânı yorulmuş Koca bir ifritle savaşıp gitmiş. Şimdi olsa da çok çok uzaklarda, Bekliyoruz hülyâlı şafaklarda... Bir zamanlar parıldayan o tâclar, Tâcdârlara sîne açan yamaçlar; Altın yamaçlarda zümrüt ağaçlar, Hicrân kervanına ulaşıp gitmiş. Kıvılcım var, o ürperten sönüşten, Kıvılcımda mesajlar var dönüşten... M. Fethullah Gülen |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 23:29 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO 3.6.0 RC 2