|
Osman Aktaş Şiirleri Albino Sesli Bir Çocuğu Dinlemek sizler gülücüklerini çiçeklere içiren insanlar bütün serçeliğinizle bizleri dinleyin bir kere bakın neler göreceksiniz gözlerimiz birer kase geceye ikram ediliriz nabzımızda intiharlar yalnızlığımızda karartılar dolaşır namusumuzda sırp elleri ayrıntısı yitirilmiş anıları her gece bir gömüte uzatarak tanrıyı ve erliki şaşarız sabaha ve sizlere yaklaştıkça mehtap yas ilanımız yüreğimizi barikat yaptığımız yollar mendil oldu bosnaya sildi yanaklarından süzülen eski yazıları el altında yara saklayan halkın gelin ve görün yüreğinde kuruyan manzarasını. Ankara - 29.08.1994 Osman Aktaş |
Anahtar Anahtar 'Telgrafın tellerine...' konmuş serçeler giden bir treni seyrederler buğulu camlara sınanan hüzünlü gözler bir enkaza dönüşürler tinler ve tenler ayrı ülkenin ayrı kültürü pıhtılaşmayan umutlar yepyeni politik yalanların peşinde yılmadan ve yorulmadan ilerler. Ankara - Ekim 1987 Kaynak: ayarsız Osman Aktaş |
Aynasız Aynasız 'Çanakkale içinde aynalı çarşı' çanakkale dışında karakol 'Karakolda ayna var' aynasız ne var memlekette sazan bile aynalı. Erzurum - Mart 1987 Kaynak: ayarsız Osman Aktaş |
Batak Oyunu Batak Oyunu umutlarımız halısıyla uçan Hintli sözlerimiz büyücü sözleri sevgililerimize çiçek yerine ihanet veriyoruz sonra büyük övgüler denizi ve yeşili çok ada gibi sevdiğimizi söylüyoruz tiyatroda dram oynayan aktrist gibi aktör gibi genç kalmış gibi brütüse kleopetraya birer mektup hayır not ya da kart yazarak kırmızı mürekkep kullanarak hatta altını çizerek onu rodosa kendimizi kıbrısa sürgün ederek bütün seferleri ve bütün sevgileri kapatıyoruz otuz kilometre kadar yaklaştık olgunluğa kırılmaz onurumuz çatladı yazık ki terkedilmiş manastır gibiyiz '...sazdan samandan ...tozdan dumandan' güneş yerkürenin yerine geçmeden ana -vatan bir okyanus çalkalanıyor - çalkalandırıyor. Ankara - 03.07.1993 Osman Aktaş |
Beklemediğiniz Mehdi Beklemediğiniz Mehdi ben dizaynı bitmiş gökyüzünden geliyorum ağzımda güneşi söndürecek alpheios çocuk doğuran bakireleri yağmura kilitleyeceğim iki kirpik arasında hemera şifrelenmiş zamana gülümsedikçe bütün çiçekler yasemin kokacak ve ben geri döneceğim gelmediğim yere. Ankara - 11.06.1988 Kaynak: ayarsız Osman Aktaş |
Bir Denizin Okyanusa Kıyısı Bir Denizin Okyanusa Kıyısı kendi kıyılarımıza yanaşıyoruz su alan bir gemideyiz su veren denizden ne nimet beklenir ki balık dışında içinde ürperten bir tenhalık kalabalıksa dalgalar insanı yalar bir kedinin yavrusunu yaladığı gibi çakan şimşekler akan yıldırımlar denizde sular nereye akar sakar bir dalganın kılavuzluğunda zaman durgun sular durgun hayatın faniliğini kavramış gibiler yıldızlar öperek uyandırırlar lacivert bir sabahı bir ana şefkatiyle kendimi okşasam kartopunu okşar gibi yaşantım değişir mi mevsimine göre değişen deniz gibi renk alıp renk verir miyim gemi güvertesinde rast makamında sinbatı dinlerken sana nasıl zaman ayırayım sevgili ömrüm ben köhnemiş bir hayata zaman taşıyan kambur bir hamal dünyayı oynuyorum ne zaman boş kalsam adını sayıklıyorum rotasız düşleri teğet geçerken bir gülümsesen gecenin rengi değişir işte nuh işte tufan yaşam intihar ediyor zaman zaman istem dışı soyup giyinerek huzur arıyoruz okyanusun keşfedilmemişliğinde huzur en derinde ta yüreğimizin bir yerinde ulaşabilirsen ulaş. Nilüfer - 11.07.2007 Osman Aktaş |
Bir Eyüp Sabahı İstanbul Önlerinde Bir Eyüp Sabahı İstanbul Önlerinde ey duyulmamış rüyalar kuşlar uçuşur her gece eteklerinde ergen güzellikler karasevdalar gözlerimizde hoyrat bir saltanat lavanta kokan akşamüstleridir şu pişmanlık kapısını açan seher ebedi yeminlerin türküsünü çiçekler haliçte geceye sürüklenen garipler yerini gemilere ve köp rülere bırakır allaH şahittir sarmaşıklarla balkonlara -pardon surlara tırmanılır güneş batar gemiler batar her taraf yanık kokar kan kokar barut kokar havada oklar uçuşur vurulur o an sancaktar yirmisinde bir tezgâhtar müşterisini komşusuna yollar yirmibirinde fatihi sevindiren o güller yetmişinde pir sultanı yaralar neden dersiniz şimdi istanbul önlerinde akşamlar uzun gözlerimi bekleyedursun bir gün mutlaka seyredeceğim dalgaların gökyüzüne çarpmasını şakaklarımda haydarpaşa ve trenler yüzümün kırlarında ceylanlar koşuşur sana mutlaka geleceğim beni bekleyedur. Ankara - 19.06.1994 Osman Aktaş |
Bir Kadını Çoğalmak Bir Kadını Çoğalmak at başı kaçırıyoruz birbirimizi her akşam kıyamete kırılıyoruz gözlerimiz ardına kadar açık kulaklarımız asılı son-bahara bir kadını yürüyoruz hiç durmadan istasyonları yaslanıyoruz yağmur alabildiğine yağmıyor akşamdan kalma bir bulut gerneşiyor denize kadını ağlıyoruz kıyı boyunca kadın buluta gülüyor bizi göz kenarlarında çocuk (g)izi öpülmüş yanakları kan revân onlar bakımsız çoğalma kara-köyde bizse kendini fesheden anlaşmayız kelimeleri yontma taş devrinden kalma. Ankara - Mart 1988 Kaynak: ayarsız Osman Aktaş |
Bir Şair Bir Rüzgârı Dinletir Bir Şair Bir Rüzgârı Dinletir yaşamakla bitiremediğim gözlerin anlıyor yenilikleri eskise de kelimeler çocuklar ister gündüzün bitmemesini ne kelimelerde ne de rakamlarda uykularda oyun yoktur ben bir şiirde bir istanbuldayım haliç hariç her taraf beni bekler insanı uyanmak için niçin taksim coşar fener alaylarsız pankartlarla sloganlarla yollar aşınmasa da sabırlar aşınır ben hayli gece dağlarsa aydınlık bir ses akıyor iki küreğimin arasından karanlıkta kendime yetişemiyorum gidiyor peşinden yitirilenlerin kıraç güneşler dağlarda ben erzurumda her gece mevsimler kapatıyordu söylediklerimi yıpranıyordu sevdalar konuşuldukça kalemimde insanlar üçüncü dünya savaşından kalan mahmur gözlerle rüzgâr kesen şiirleri okuyordu o şiirler rezil birer resim gibi usturayla damarı kesilmiş gibi boş bir gülüş bir ağlayış bir inleyiş aksayan armoniler eşliğinde terk edilmiş zeynepler terk edilmeyen tanrı piranalarla öpüştürür sokak başlarında. Ankara - 05.11.1994 Osman Aktaş |
Biz Barış ve Türkiyeyiz Biz Barış ve Türkiyeyiz ölgün kavisler çizdiler ufkumuza bu solgun diyara erişmeye uğraşan yolcular yabancı ihtiraslar için yerli yersiz konuşmamak için en seçkin yoldu yolmamak için saçlarını her soruna olumsuz bir çıkış arayanlar benimle olan kavliniz bitti görüyorum titrediğini mevsimlerin kirli elleriniz dokundukça kendilerinden tiksinirler yüzümün dağlarıyla çevrili bu şehrin sahilleri gümüşten sular çizer tüm heveslerimi yerlerde sürünür gölgem gece yüzlerinden dökülür gülmeyi unutmuş yunuslar hayatı toprağa bağlayan zindanlarda düşlerini nasıl görürler hep o memleketler gözümde tüter bütün analar ehramlarıyla örtünür kocalarının peşlerinden giderler düğünden toprağa dek ağlanacak şeyler bulurlar çocuklar korkmaz utanırlar modalaşmış ilkelliklerden konuşsan pembeleşir bir anda bakışlar kırılıp düşer kristal bir vazo gibi kristal yürekler yusuf yüzlü adamlar değişir resimlere baksam ateşten mi altında düşman bildiğim zaman bizi kuşatan atlas bir libas Hint kumaşından dudakların kadar güzel olan şey verimli toprakları olan bir ülke gözlerinde doğan bembeyaz şehvet bir akdeniz yüzyıllardır haksızlıklarla savaşan bektâşîyiz pîr sultânız biz barış ve türkiyeyiz. Ankara - 18.11.1994 Osman Aktaş |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 18:20 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO 3.6.0 RC 2