|
Gazel - V - GAZEL - V - Dost bî-pervâ felek bî-rahm ü devran bî-sükûn Derd çoh hem-derd yoh düşmen kavî tâli' zebûn Sâye-i ümmîd zâ'il âfitâb-ı şevk germ Rütbe-i idbâr âlî pâye-i tedbîr dûn Akl dun-himmet sadâ-yı tâ'ne yer yerden bülend Baht kem-şefkat belâ-yı ışk gün günden füzûn Men garîb ü râh-ı mülk-i vasl pür-teşvîş ü mekr Men harîf-i sâde-levh ü dehr pür-nakş-ı füsûn Her sehî-kad cilvesi bir seyl-i tûfân-ı belâ Her hilâl-ebrû kaşı bir ser-hat-ı meşk-i cünûn Yelde berg-i lâle tek temkîn-i dâniş bî-sebât Suda aks-i serv tek te'sir-i devlet vâj-gûn Ser-had-i matlûba pür-mihnet tarîk-i imtihân Menzil-i maksûda pür-âsîb râh-ı âzmûn Şâhid-i maksad nevâ-yı çeng tek perde-nişîn Sâğar-ı işret habâb-ı sâf-ı sahbâ tek nigûn Tefrika hâsıl tarîk-i mülk-i cem'iyyet mahûf Ah bilmen neyleyem yoh bir muvâfık reh-nümûn Çihre-i zerdin Fuzûlî'nün dutupdur eşk-i âl Gör ana ne rengler geçmiş sipihr-i nîl-gûn Fuzuli |
Gazel - Vi - GAZEL - VI - Ey musavvir yâr timsâline sûret vermedün Zülf ü ruh çekdün velî tâb u terâvet vermedün Işk sevdâsından ey nâsih meni men' eyledün Yoh imiş aklın mana yahşi nasîhat vermedün Dün ki fursat düşdü hâk-i dergehünden kâm alam N'oldu ey göz yaşı göz açmağa fursat vermedün Göz yumup âlemde isterdüm açam ruhsâruna Cânum aldun göz yumup açınca möhlet vermedün Bu mıdur rahmün ki hâlün eyler iken kasd-i cân Çıhdı hattun kim anı men'e de ruhsât vermedün Verme hüsn ehline yâ Rab kudret-i resm-i cefâ Çün vefâ çekmekde ışk ehline tâkat vermedün Ey Fuzûlî öldün efgân etmedün rahmet sana Rahm kıldun halka efgânunla zahmet vermedün Fuzuli |
Gazel - Vii - GAZEL - VII - Ezel kâtipleri uşşâk bahtın kare yazmışlar Bu mazmûn ile hat ol safha-i ruhsâre yazmışlar Havâs-ı hâk-i pâyun şerhini tahkîk edîp merdüm Gubâr îlen beyâz-ı dîde-i hûnbûre yazmışlar Girip büthâneye kılsan tekellüm cân bulur şeksiz Musavvirler ne sûret kim der ü dîvâne yazmışlar Muharrirler yazanda her kime âlemde bir rûzî Bana her gün dil-i sad-pâreden bir pâre yazmışlar Yazanda Vâmık u Ferhâd u Mecnûn vasfın ehl-i derd Fuzûlî adını gördüm ser-i tumâre yazmışlar... Fuzuli |
Gazel - Viii - GAZEL - VIII - Zülfü gibi ayagın koymaz öpem nigarın Yoktur anın yanında bir kılca i'tibarım Bildi tamam alem kim derd-mend-i aşkım Ya Rab henüz halim bilmez mi ola yarim Vaslından ayrı kanım nola dökülse gül gül Ben gülbün-i hazanem bu fasldır baharım Tasvir eden vücudum yazmış elimde sagar Ref' olmaya bu suret yok elde ihtiyarım Dür istemem zamani mey neş'esin başımdan Toprag olanda ya Rab derd-i mey et gubarım Rüsvalarından ol meh sanmaz beni Fuzuli Divane olmayam mı dünyada yok mu arım... Fuzuli |
Gazel - Ix - GAZEL - IX - Dostum alem seninçün ger olur düşmen bana Gam degil zira yetersin dost ancak sen bana Aşka saldım ben beni pend almayıp bir dosttan Hiç düşmen eylemez anı kim ettim ben bana Can ü ten oldukça benden derd ü gam eksik degil Çıksa can hak olsa ten ne can gerek ne ten bana Gamze tigin çekti ol mah olma gaafil ey gönül Kim mukarrerdir bu gün ölmek sana şiven bana Ey Fuzuli çıksa can çıkmam tarik-i aşktan Reh-güzer-i ehl-i aşk üzre kılın medfen bana Fuzuli |
Gazel - X - GAZEL - X - Öyle ser-mestem ki idrâk etmezem dünyâ nedür Men kimem sâkî olan kimdür mey û sahbâ nedür Gerçi cânândan dil-i şeydâ içün kâm isterem Sorsa cânân bilmezem kâm-ı dil-i şeydâ nedür Vasldan çün aşık-ı müstâğni eyler bir visal Aşıka maşukdan her dem bu istiğnâ nedür Hikmet-i dünyâ vü mâfiha bilen arif degül Arif oldur bilmeye dünyâ vü mâfiha nedür Ah u feryâdun Fuzûlî incidübdür âlemi Ger belâ-yı ışk ile hoşnûd isen gavga nedür... Fuzuli |
Gazel - Xi - GAZEL - XI - Ey giyip gülgûn demâdem azm-i cevlân eyleyen Her taraf cevlân edip döndükçe yüz kan eyleyen Ey beni mahrum edip bezm-i visâlinden müdâm Gayri, hân-ı iltifatı üzre mihmân eyleyen! Ey demadem reşk tiğiyle benim kanım döküp Mey içip ağyâr ile seyr-i gülistân eyleyen. Bunca kim efgaanımı ey mâh, işittin giceler Dimedin bir gice; ''Kimdir bunca efgaan eyleyen.'' Aşk derdiyle olur aşık mizâcı müstakîm Düşmenimdir dostlar, bu derde derman eyleyen. Derd-i hicrân, natüvan etmiş Fuzûlî hasteyi, Yok mudur Yâ Rabb devâ-yı derd-i hicrân eyleyen Fuzuli |
Gazel - Xii - GAZEL - XII - Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum Bildi temâm-ı âlem kim derd-mend-i ışkam Yâ Râb henûz hâlüm bilmez mi ola yârum Vaslundan ayru n'ola kanun tökelse gül gül Men gül-bün-i belâyem bu fasldur bahârum Tasvîr eden vücûdum yazmış elümde sâğar Ref' olmağa bu sûret yoh elde ihtiyârum Dûr istemen zemânı mey neş'esin başumdan Toprağ olanda yâ Râb dürd-i mey et gubârum Rusvâlarından ol meh saymaz meni Fuzûlî Dîvâne olmayum mı dünyâda yoh mu ârum... Fuzuli |
Gerçi Ey Dil GERÇİ EY DİL Gerçi ey dil yâr içün yüz verdi yüz mihnet sana Zerrece kat'-ı mahabbet etmedün rahmet sana Işk ehlin âteş-i hicrâna eylersen kebâb Döne döne imtihân etdün budur âdet sana Saklama nakd-i gam-ı ışkını ey cân zâhir et Kim verem habs-i bedenden çıkmağa ruhsat sana Çâre-i bihbûdumu sordum mu'âlicden dedi Derd derd-i ışk ise mümkin degül sıhhat sana Dutaram yarın kıyâmetde habîbüm dâmenün Mest isen gaflet şarâbından bu gün möhlet sana İncidür nâlem seni veh n'ola ger bir tîğ ile Çeşm-i cellâdun ede ihsân mana minnet sana Sende dün gördüm Fuzûlî meyl-i mihrâb-ı namâz Terk-i ışk etmek mi istersen nedür niyyet sana Fuzuli |
Murabba - I - MURABBA - I - Gayr ile her dem nedir seyr-i gülistân ettiğin; Bezm edip halvet kılıp yüz lütf-u ihsân ettiğin? Ahd bünyadın mürüvvetdir mi virân ettiğin! Hani ey zalim bizimle ahd-u peymân ettiğin? Cürmümüz noldu ki bizden eyledin bizârlık Biz gâmın çektik, sen ettin özgeye gâm-harlık Sizde adet bu mudur, böyle olur mu yârlık! Hani ey zalim, bizimle ahd-u peymân ettiğin? Fuzuli |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 12:03 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO 3.6.0 RC 2