Jorge Luis Borges Şiirleri

**Josephine** · 23.08.08, 09:37

Anlar

Eger,yenıden başlayabilseydim yaşamaya,
İkincisinde daha çok hata yapardım.
Kusursuz olmaya çalışmaz,sırtüstü yatardım.
Neşeli olurdum, ilkinde olmadıgım kadar,
Çok az şeyi
Ciddiyetle yapardım.
Temizlik sorun bile olmazdı asla.
Daha çokriske girerdim.
Seyahat ederdim daha fazla.
Daha çok güneş doguşu izler,
Daha çok dağa tırmanır,daha çok nehirde yüzerdim.
Görmedigim bir çok yere giderdim.
Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye.
Gerçek sorunlarım oludu hayali olanların yerine.
Yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım .
Yeniden başlayabilseydim eger,yalnız mutlu anlarım olurdu.
Farkında mısınız bilmem. yaşam budur zaten.
Anlar,sadece anlar.Siz de anı yaşayın.
Hiçbir yere yanında su,şemsiye ve paraşüt almadan,
Gitmeyen insanlardandım ben.
Yeniden başlayabilseydim eger ,hiçbir şey taşımazdım.
Eger yeniden başlayabilseydim,
İlkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım.
Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla.
Bilinmeyen yollar keşfeder,güneşin tadına varır,
Çocuklarla oynardım,bir şansım olsaydı eger.
Ama işte 85'indeyim ve biliyorum...
Ölüyorum...
Arjantin-1985

Jorge Luis Borges

**Josephine** · 23.08.08, 09:38

1972

Şimdiden geçip gitmekte olan geleceğin
işe yaramaz, belirsiz ve bulanık,
bir boşyücelikten tekrarı, uzayıp giden
bir aynalar koridoru olacağından korktum,
Ve bu düşten önceki yarı aydınlıkta
yalvardım adlarını bilmediğim tanrılarıma
günlerime bir şey yada birini göndersinler diye.
Onlarda gönderdiler.Bir yudumdu atalarım
yasaklara karşın, açlık ve yoksulluk içinde,
savaşlarda kendilerini ona adamışardı.
İşte bir kez daha karşımdaydı o çekici tehlike.
Oysa zamanın unutmadığı dizelerimde övdüğüm
o hayalet koruyucularından biri değildim.
Yetmişini tamamlamış kör bir adamdım ben
Ölüm kokan bir hastane köşesinde,
Can çekişen insanlar arasında
göğsüne yediği iki kurşunla ölen
Doğulu Francisco Borges değilim;
Ama şimdi saldırıya uramış yurdum benden
kılıcın savaşla ilgili hünerinden uzak
bilgiçlik taslayan beceriksiz kalemimle
bir destanın ayrıntıların toplayıp
kendi yerimi belirtmemi istiyor.Ben de
onu yapıyorum...

Jorge Luis Borges

**Josephine** · 23.08.08, 09:40

Ay

Sessiz arkadaşlığı ayın eşlik ediyor sana,
dalgın gözlerinin bugün toza dönüşmüş
bir bahçe ya da avluda onu son kez çözümlediği
-zamanın derinliğinde yitip gitmiş - o akşam
ya da geceden bu yana. Son kez mi?
Biliyorum, biri çıkıp şöyle diyebilir
günün birinde sana, tam da gerçeği söyleyerek:
Parlak ayı görmeyeceksin artık, tükettin
yazgının sana bağışladığı fırsatların toplamını.
Tüm pencerelerini açsan da dünyanın, boşuna.
çok geç artık. Onu bulamayacaksın bir daha.
Yaşamımız boyunca keşfeder ve unuturuz
o alışılmış güzelliğini gecenin. Biliriz,
göktedir hep ay. Oysa iyi bakmak gerekir ona.
Kim bilir, belki de sonuncusudur!

Jorge Luis Borges

**Josephine** · 23.08.08, 09:41

Ben

O kafatası, o gizli yürek, kanın
Hiç görmediğim o yolları,
Düşlerin o yer altı dehlizleri, o Proteus,
O iç organlar, o ense, o iskelet.
Onların hepsiyim ben. Garip ama,
Bir kılıcın, önce altına, sonra külrengine,
Sonra da hiçliğe dönüşerek batan
Yapayalnız bir güneşin de anısıyım ben.
Limanda yavaş yavaş yaklaşan gemileri
Seyreden biriyim. O az bulunur kitaplar,
Zamanla aşınan gravürler de;
Göçüp gitmiş ölüleri kıskanan da ben.
İşin daha garibi bir evin bir köşesinde
Bu sözcükleri ağ gibi ören o adam olmam...

Jorge Luis Borges

**Josephine** · 23.08.08, 09:42

Beş Parmak Dağında Endymion

Uyuyordum doruğunda dağın. Ve güzeldi
yılların yıprattığı yıktığı gövdem.
Yukarda, elen ormanında, yavaşlatıyordu
Kentaur dörtnal koşusunu
gözetlemek için uykumu. Hoşlanıyordum
düş görmek için uyumaktan ve o öteki,
bellekten kurtulan arındırıcı düşe kavuşmak için
yeryüzünü yaşamanın yükünden kurtaran
düşe kavuşmak için uyumaktan.
Tanrıça Diane, o aynı zamanda ay olan,
görüyordu uyuduğumu dağın üzerinde.
İndi, yavaşça, kollarıma.
Altın ve aşk, yanan gecede!
Sıkıyordum ölümlü gözkapaklarımı.
Görmek istemiyordum, balçık dudaklarımın
kutsallığına saygısız davrandığı yüzü.
İçime çektim ayın kokusunu
ve adımı ünledi ölümsüz sesi.
Kavuşan arık yanaklar!
Aşkın ve gecenin ırmakları!
İnsan buseleri ve gerilimi yayın!
Bilmiyorum ne kadar sürdü mutluluğum.
Öyle şeyler vardır ki ne salkım
ölçebilir ne çiçek ne de narin kar.
Herkes kaçtı benden. Korkutuyordu herkesi
ayın gönül verip sevdiği erkek.
Yıllar geçti. Çılgına çeviriyor beni,
bir korku, uyandığım zaman. Düşünüyorum,
gerçek miydi, bir düş müydü yoksa
dağın doruğunda yaşadığım o altın çalkantı.
Boş yere tekrarlıyorum kendi kendime
geçmişin anısı ve düş, tek ve aynı şeydir diye.
Yalnızlığım dolaşıyor yavan yollarında
yeryüzünün; ama ben, arıyorum,
hep arıyorum, eskil gecesinde tanrıların,
o duygusuz ayı, kızını Zeus'ün...

Jorge Luis Borges

**Josephine** · 23.08.08, 09:43

Bir Kör

Ne zaman aynadaki yüze baksam,
bilmiyorum hangi yüz bana bakıyor;
bilmiyorum hangi yaşlı yüz sessizce
ve bezgin bir öfkeyle kendi imgesini arıyor.
Karanlığımda yavaşça görünmeyen çizgilerimi
araştırıyorum ellerimle. Bir kıvılcımın ışığı
sızıyor içime. Saçlarını tanıyorum,
külrengi, hatta altın sarısı olan.
Gene söylüyorum yalnızca boş ve yapay
yanlarını yitirdim eşyanın.
Bu soylu sözler Milton’un bilgeliği,
ama ben gene de harfleri ve gülleri düşünüyorum.
düşünüyorum ki görebilseydim yüzümün çizgilerini,
bilebilirdim kim olduğunu bu benzersiz akşamda...

Jorge Luis Borges

**Josephine** · 23.08.08, 09:47

Doğu Lansing'de Bir Anahtar

Bir anahtarım ben perdahlı çelikten.
Keyfe bağlı değil düzensiz profilim.
Görmediğim bir dolapta uyuyorum
belirsiz puslu uykumu, bir anahtarlıkta.
Bir kilit var beni bekleyen.
Bir tek. Dövme demirden kapı
katı kristalden. Bir ev var
öte yakada, gizli ve gerçek.
Yukarda, aynalar, alacakaranlıkta,
görüyor boş aynalar geceleri, gündüzleri,
görüyor ölülerin fotoğraflarını
ve incecik geçmişlerini fotoğrafların.
Çevireceğim bir gün kilidin dilini
ve iteceğim ağır kapıyı...

Jorge Luis Borges

**Josephine** · 23.08.08, 09:47

Düş

Gece yarısı saatleri saçıp savururken
Bereketli zamanı,
Daha da ötelere gideceğim Ulises’in yoldaşlarından,
İnsan belleğinin ulaşamadığı
Düşler ülkesine.
Aklımın almayacağı parçalar kaldı bende
O sualtı dünyasından:
İlkel bir bitkibilimden otlar,
Her türden hayvanlar,
Ölülerle konuşmalar,
Aslında hep birer maske olan yüzler,
Çok eski dillerden sözcükler,
Ve zaman zaman bir korku, gündüzün
Bize sunduğuna hiç benzemeyen.
Ya bunların hepsi olacağım ya da hiç biri.
O öteki olacağım bilmeden olduğum,
O öteki düşe, uyanık halime
Bakmış olan kişi. Şimdi onun değerlendirdiği,
Yakınmadan ve gülümseyerek...

Jorge Luis Borges

**Josephine** · 23.08.08, 09:48

Ephialtes

Düşler var düşün ardında.Her gece
Yitip gitmek isterim karanlık sularda
Üstümden gündüzü yıkayan, ama bu katıksız
Sular altında, bize en sonuncu Hiçliği sunan
Edepsiz harikanın nabzı atıyor bu hüzünlü saatte.
Bambaşka yüzümü yansıtan ayna olabilir.
Bir dolambacın git gide büyüyen tutukevi olabilir.
Bir bahçe olabilir.hep bu karabasandır.
Dehşeti başka dünyalardan
Adı konulmayan bir şey.
Bana ulaşır söylencelerin ve sislerin dününden;
Tiksinilen imge retinaya yapışır kalır
Lekeler uykusuzluğu tıpkı gölgeyi alçalttığı gibi.
Neden boy verir benden bedenim dinlerken
ve gönlüm kalmışken yapayanlız, şu ahmak gül?

Jorge Luis Borges

**Josephine** · 23.08.08, 09:49

İntihar

Tek yıldız kalmayacak gecede.
Gece kalmayacak.
Ben ölürken dayanımaz evren de
tüm varlığıyla ölecek benimle,
Sileceğim piramitleri, madalyaları,
Kıtaları ve yüzleri.
Sileceğim geçmişin birikimini.
Toz edeceğim tarihi, tozu toz.
Son günbatımını seyrediyorum şimdi.
Son kuşu dinliyorum.
Kimseye hiçbir şey bırakmıyorum...

Jorge Luis Borges

Konu Bilgileri
	Konu Başlığı Jorge Luis Borges Şiirleri	Konudaki Cevap Sayısı 12
	Şuan Bu Konuyu Görüntüleyenler	Görüntülenme Sayısı 4413

23.08.08, 09:38	#2 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	1972 1972 Şimdiden geçip gitmekte olan geleceğin işe yaramaz, belirsiz ve bulanık, bir boşyücelikten tekrarı, uzayıp giden bir aynalar koridoru olacağından korktum, Ve bu düşten önceki yarı aydınlıkta yalvardım adlarını bilmediğim tanrılarıma günlerime bir şey yada birini göndersinler diye. Onlarda gönderdiler.Bir yudumdu atalarım yasaklara karşın, açlık ve yoksulluk içinde, savaşlarda kendilerini ona adamışardı. İşte bir kez daha karşımdaydı o çekici tehlike. Oysa zamanın unutmadığı dizelerimde övdüğüm o hayalet koruyucularından biri değildim. Yetmişini tamamlamış kör bir adamdım ben Ölüm kokan bir hastane köşesinde, Can çekişen insanlar arasında göğsüne yediği iki kurşunla ölen Doğulu Francisco Borges değilim; Ama şimdi saldırıya uramış yurdum benden kılıcın savaşla ilgili hünerinden uzak bilgiçlik taslayan beceriksiz kalemimle bir destanın ayrıntıların toplayıp kendi yerimi belirtmemi istiyor.Ben de onu yapıyorum... Jorge Luis Borges

23.08.08, 09:40	#3 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Ay Ay Sessiz arkadaşlığı ayın eşlik ediyor sana, dalgın gözlerinin bugün toza dönüşmüş bir bahçe ya da avluda onu son kez çözümlediği -zamanın derinliğinde yitip gitmiş - o akşam ya da geceden bu yana. Son kez mi? Biliyorum, biri çıkıp şöyle diyebilir günün birinde sana, tam da gerçeği söyleyerek: Parlak ayı görmeyeceksin artık, tükettin yazgının sana bağışladığı fırsatların toplamını. Tüm pencerelerini açsan da dünyanın, boşuna. çok geç artık. Onu bulamayacaksın bir daha. Yaşamımız boyunca keşfeder ve unuturuz o alışılmış güzelliğini gecenin. Biliriz, göktedir hep ay. Oysa iyi bakmak gerekir ona. Kim bilir, belki de sonuncusudur! Jorge Luis Borges

23.08.08, 09:41	#4 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Ben Ben O kafatası, o gizli yürek, kanın Hiç görmediğim o yolları, Düşlerin o yer altı dehlizleri, o Proteus, O iç organlar, o ense, o iskelet. Onların hepsiyim ben. Garip ama, Bir kılıcın, önce altına, sonra külrengine, Sonra da hiçliğe dönüşerek batan Yapayalnız bir güneşin de anısıyım ben. Limanda yavaş yavaş yaklaşan gemileri Seyreden biriyim. O az bulunur kitaplar, Zamanla aşınan gravürler de; Göçüp gitmiş ölüleri kıskanan da ben. İşin daha garibi bir evin bir köşesinde Bu sözcükleri ağ gibi ören o adam olmam... Jorge Luis Borges

23.08.08, 09:42	#5 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Beş Parmak Dağında Endymion Beş Parmak Dağında Endymion Uyuyordum doruğunda dağın. Ve güzeldi yılların yıprattığı yıktığı gövdem. Yukarda, elen ormanında, yavaşlatıyordu Kentaur dörtnal koşusunu gözetlemek için uykumu. Hoşlanıyordum düş görmek için uyumaktan ve o öteki, bellekten kurtulan arındırıcı düşe kavuşmak için yeryüzünü yaşamanın yükünden kurtaran düşe kavuşmak için uyumaktan. Tanrıça Diane, o aynı zamanda ay olan, görüyordu uyuduğumu dağın üzerinde. İndi, yavaşça, kollarıma. Altın ve aşk, yanan gecede! Sıkıyordum ölümlü gözkapaklarımı. Görmek istemiyordum, balçık dudaklarımın kutsallığına saygısız davrandığı yüzü. İçime çektim ayın kokusunu ve adımı ünledi ölümsüz sesi. Kavuşan arık yanaklar! Aşkın ve gecenin ırmakları! İnsan buseleri ve gerilimi yayın! Bilmiyorum ne kadar sürdü mutluluğum. Öyle şeyler vardır ki ne salkım ölçebilir ne çiçek ne de narin kar. Herkes kaçtı benden. Korkutuyordu herkesi ayın gönül verip sevdiği erkek. Yıllar geçti. Çılgına çeviriyor beni, bir korku, uyandığım zaman. Düşünüyorum, gerçek miydi, bir düş müydü yoksa dağın doruğunda yaşadığım o altın çalkantı. Boş yere tekrarlıyorum kendi kendime geçmişin anısı ve düş, tek ve aynı şeydir diye. Yalnızlığım dolaşıyor yavan yollarında yeryüzünün; ama ben, arıyorum, hep arıyorum, eskil gecesinde tanrıların, o duygusuz ayı, kızını Zeus'ün... Jorge Luis Borges

23.08.08, 09:43	#6 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Bir Kör Bir Kör Ne zaman aynadaki yüze baksam, bilmiyorum hangi yüz bana bakıyor; bilmiyorum hangi yaşlı yüz sessizce ve bezgin bir öfkeyle kendi imgesini arıyor. Karanlığımda yavaşça görünmeyen çizgilerimi araştırıyorum ellerimle. Bir kıvılcımın ışığı sızıyor içime. Saçlarını tanıyorum, külrengi, hatta altın sarısı olan. Gene söylüyorum yalnızca boş ve yapay yanlarını yitirdim eşyanın. Bu soylu sözler Milton’un bilgeliği, ama ben gene de harfleri ve gülleri düşünüyorum. düşünüyorum ki görebilseydim yüzümün çizgilerini, bilebilirdim kim olduğunu bu benzersiz akşamda... Jorge Luis Borges

23.08.08, 09:47	#7 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Doğu Lansing'de Bir Anahtar Doğu Lansing'de Bir Anahtar Bir anahtarım ben perdahlı çelikten. Keyfe bağlı değil düzensiz profilim. Görmediğim bir dolapta uyuyorum belirsiz puslu uykumu, bir anahtarlıkta. Bir kilit var beni bekleyen. Bir tek. Dövme demirden kapı katı kristalden. Bir ev var öte yakada, gizli ve gerçek. Yukarda, aynalar, alacakaranlıkta, görüyor boş aynalar geceleri, gündüzleri, görüyor ölülerin fotoğraflarını ve incecik geçmişlerini fotoğrafların. Çevireceğim bir gün kilidin dilini ve iteceğim ağır kapıyı... Jorge Luis Borges

23.08.08, 09:47	#8 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Düş Düş Gece yarısı saatleri saçıp savururken Bereketli zamanı, Daha da ötelere gideceğim Ulises’in yoldaşlarından, İnsan belleğinin ulaşamadığı Düşler ülkesine. Aklımın almayacağı parçalar kaldı bende O sualtı dünyasından: İlkel bir bitkibilimden otlar, Her türden hayvanlar, Ölülerle konuşmalar, Aslında hep birer maske olan yüzler, Çok eski dillerden sözcükler, Ve zaman zaman bir korku, gündüzün Bize sunduğuna hiç benzemeyen. Ya bunların hepsi olacağım ya da hiç biri. O öteki olacağım bilmeden olduğum, O öteki düşe, uyanık halime Bakmış olan kişi. Şimdi onun değerlendirdiği, Yakınmadan ve gülümseyerek... Jorge Luis Borges

23.08.08, 09:48	#9 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	Ephialtes Ephialtes Düşler var düşün ardında.Her gece Yitip gitmek isterim karanlık sularda Üstümden gündüzü yıkayan, ama bu katıksız Sular altında, bize en sonuncu Hiçliği sunan Edepsiz harikanın nabzı atıyor bu hüzünlü saatte. Bambaşka yüzümü yansıtan ayna olabilir. Bir dolambacın git gide büyüyen tutukevi olabilir. Bir bahçe olabilir.hep bu karabasandır. Dehşeti başka dünyalardan Adı konulmayan bir şey. Bana ulaşır söylencelerin ve sislerin dününden; Tiksinilen imge retinaya yapışır kalır Lekeler uykusuzluğu tıpkı gölgeyi alçalttığı gibi. Neden boy verir benden bedenim dinlerken ve gönlüm kalmışken yapayanlız, şu ahmak gül? Jorge Luis Borges

23.08.08, 09:49	#10 (permalink)
Kullanıcı Profili Josephine Beta Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Adana Mesajlar: 5.415 Konular: 1058 Puan Grafiği Rep Puanı:2028 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 46 73 Mesajına 92 Kere Teşekkür Edlidi :	İntihar İntihar Tek yıldız kalmayacak gecede. Gece kalmayacak. Ben ölürken dayanımaz evren de tüm varlığıyla ölecek benimle, Sileceğim piramitleri, madalyaları, Kıtaları ve yüzleri. Sileceğim geçmişin birikimini. Toz edeceğim tarihi, tozu toz. Son günbatımını seyrediyorum şimdi. Son kuşu dinliyorum. Kimseye hiçbir şey bırakmıyorum... Jorge Luis Borges

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)

Benzer Konular
Konu	Konuyu Başlatan	Forum	Cevaplar	son Mesaj
Breno Borges Biyografisi - Breno Borges Hayatı - Breno Borges Kimdir?	Başak	Futbolcuların Hayatı ( Biyografileri )	1	23.04.16 18:29
Jorge Garcia Biyografisi - Jorge Garcia Hayatı - Jorge Garcia Kimdir - Jorge Garcia	Eylül	Yabancı Sinema Sanatçılarının Hayatı ( Biyografileri )	0	01.12.11 19:17
Jorge Luis Borges Biyografisi - Jorge Luis Borges Kimdir - Jorge Luis Borges Hayatı	Josephine	Yabancı Edebiyatçıların Hayatı(Biyografisi)	0	24.08.11 00:32
Jorge Luis Burruchaga Hayatı ( Biyografisi )	Metrix	Futbolcuların Hayatı ( Biyografileri )	0	22.12.08 17:31
Senyor Borges / 30 Yıllık Emektarının Gözünden J.L. Borges	Güllü	Yeni Çıkan Kitaplar-Kitap Tanıtımı	0	14.08.08 01:20