Sultan Murad'ın Duası/Türk Tarihinden Hikayeler        Sultan Murad'ın Duası   
Anadolu'da Bizans sınırına dayanan Osmanlı Türkleri,  
Çanakkale Boğazı'ndan Avrupa'ya o koca imparatorluğu tamamen  
çevrelemişlerdi. Tabii, Avrupa'daki fetihler de devam  
ediyordu. Orhan Gazi'nin yerine geçen oğlu I. Murad'ın hedefi  
Sırbistan'ı ele geçirmekti.    
Osmanlı ilerleyişine karşı büyük bir birlik oluşturan  
Lehistan, Sırbistan, Macaristan, Bosna, Romanya, Hırvatistan  
ve Bohemya kuvvetleriyle bunlara katılan başka gruplar derhal  
harekete geçtiler. Topladıkları ordu, sayıca Osmanlı ordusundan  
iki - üç kat fazlaydı. Kosova'ya doğru yürüdülür.    
Sultan Murad, oğulları Beyazid ve Yakup Beyler, Vezir  
Çandarlı Ali Bey, Gazi Evrenos Bey ve öteki ileri gelenlerle  
toplanıp durumu görüştü. Vezir Ali Paşa, Kur'an-ı Kerim'den  
ayetler okuyarak Cenab-ı Allah'ın Sabredenlerle beraber  
olduğunu" azın savaş çoğa galip gelebileceğini söyledi. Öteki  
beyler de savaş yapılması görüşündeydiler. Savaş için sabahın  
olması beklenecekti.    
O gece Kosova çevrsinde şiddetli bir rüzgar çıktı. Adeta  
göz gözü görmüyor, insanlar ve atlar seçilmiyordu. Hava  
şartları böyle devam ederse savaşmak çok zor olacaktı.    
Sultan Murad herkes yatıncaya kadar bekledi. Kalkıp abdest  
aldı, iki rekat namaz kıldı ve yaşlı gözlerle şöyle dua ett:    
"Ya Rab! Bunca kere duamı kabul edip beni mahcup etmedin.  
Duamı yine kabul eyle. Bir yağmur verip şu tozu toprağı def  
et. Ta ki, düşman askerini gözümüzle görüp yüz yüze cenk  
edelim.    
Ya İlahi! Mal ve mülk senindir, kime istersen verirsin.  
Benim durumum Sana malümdur ki, mal ve mülk istemem. Yalnızca  
Senin rızanı isterim.    
Ya Rab! Beni bu Müslümanlara kurban eyle. Tek bu müminleri  
Küffar diyarında mağlup ve helâk eyleme. Beni bunca insanın  
ölümüne sebep eyleme. Bunları üstün ve muzaffer et. Onlar için  
ben canımı kurban ederim. Yeter ki Sen kabul: İslam askeri  
için ruhumu teslim etmeye hazırım.    
İlahi! beni kendi yanına alıp; müminlerin ruhuna benim  
ruhumu feda kıl. Beni önce gazi kıldın, sonunda da şehadeti  
göster!.."    
Sultan Murad'ın bu içten duası Allah katında kabul edilmiş  
olacak ki, yağan yağmur tozu - toprağı yatıştırdı, sisler  
dağıldı.    
Sabah olduğunda Türk ordusu savaşa hazırdı. Sekiz saat  
süren şiddetli bir savaştan sonra düşman büyük ölçüde imha  
edilmiş, kaçabilenler kaçmıştı. Sıra savaş alanını gezmeye  
gelmişti ki, olan oldu! Herşey Sultan Murad'ın duasına göre  
oluyordu. Miloş Kobiloviç isimli Sırp asilzadesi O'nu hançerle  
yaraladı ve oracıkta şehid oldu.    
Evet... Sultan Murad şehid olmuştu ama, Balkanlarda 500  
yıldan fazla sürecek olan Türk hakimiyetinin temelleri de  
atılmıştı. Ruhu şadolsun.     
Kaynak: Dr. Bahattin ERGEZEN             --------------Tualimforum İmzam--------------        |