Ömer Seyfettin Hayatı ( Biyografisi )

**Deniz** · 04.02.08, 17:38

Hayatı :

(1884-1920) Gönen'de doğan yazar, öğrenimine Gönen'de başladı. Ayancık ve İstanbul Mekteb-i Osmaniye'de devam etti. Eyüp'teki Baytar Rüştiyesi'ni bitirdikten sonra, asker çocuğu olduğu için Kuleli Askeri İdadisi'ne , daha sonra Edirne Askeri İdadisi'ne devam etti. İstanbul Mekteb-i Hayriye'den '' piyade mülazımı sanisi'' rütbesiyle mezun oldu. İzmir'de teğmenlik, Rumelide'de üsteğmen olarak görev yaptı. Askerliği bırakarak Selani'ğe geldi. Genç Kalemler dergisinde yazılar yazdı. Balkan Savaşı başlayınca, subay olarak orduya döndü. Bir yıl Yunanlılar'ın elinde esir kaldı. Esir kaldığı dönemde de yazılarına devam ederek, bunları daha sonra Halka Doğru, Zaka ve Türk Yurdu dergilerinde yayımladı. İstanbul'a dönünce ordudan tekrar ayrıldı . Kabataş Lisesi'nde edebiyat öğretmenliği yapan yazar 1920'de öldü. Bütün Çalışmaları Bilgi Yayınevi tarafından 16 kitapta toplanmıştır.

Eserleri :

Seçme Hikayeler ve Yalnız Efe
Pembe İncili Kaftan
Gizli Mabet
Diyet
Bir Çocuk Aleko
Perili Köşk
Forsa
Efruz Bey
Memlekete Mektup
Topuz
Kütük
Bütün Hikayeleri -2-
Ant
Yüzakı
Eski Kahramanlar Pembe İncili Kaftan Başını Vermeyen Şehit, Topuz, Forsa, Ferman
Büyücü
Dil Konusunda Yazılar Bütün Eserleri 13
Yaşasın Dolap Bütün Eserleri 17
Bahar ve Kelebekler
Olup Bitenler, Toplumsal Yazılar, Kadınlar ve Çocuklar, Eğitim ve Uygarlık, Dedikodu Fıkraları, Anı Defterinden Bütün Eser
Doğduğum Yer Bütün Eserleri 13 Şiirler, Mensur Şiirler, Fıkralar
Türklük Üzerine Yazılar
Ferman
Mahcupluk İmtihanı
İlk Düşen Ak Hikâyeler
Asilzadeler
Sanat ve Edebiyat Yazıları
Başını Vermeyen Şehit

Üç Nasihat

Ömer Seyfettin-Yüksek Ökçeler
Ömer Seyfettin-Beyaz Lale
ÖmerSeyfettin Şiirleri
Ömer Seyfettin-Kaşağı
Ömer Seyfettin-Pembe İncili Kaftan
Ömer Seyfettin-Bomba
Ömer Seyfettin-Falaka
Ömer Seyfettin-Harem
Ömer Seyfettin-Bahar ve Kelebekler Öyküsü

**İpek** · 07.07.09, 18:08

Ömer Seyfettin Biyografisi,Ömer Seyfettin Yaşamı,Ömer Seyfettin Hayatı

Ömer Seyfettin, yazı ve öyküleriyle dilde sadeleşme hareketinin öncülüğünü yaparak yeni bir edebiyat akımının oluşumunu sağlayıp, Türk öykücülüğünde kısa öykü türünün dil, anlatım tekniği ile tematik yönden ilk özgün örneklerini vermiştir.

Yazar
Aynı zamanda ulusal edebiyat akımını başlatan yazarlardan olan Ömer Seyfettin 28 Şubat 1884′te Gönen’de doğdu. Babası, Kafkasya Türklerinden yüzbaşı Ömer Şevki Beydir. Öğrenimine, dört yaşında iken, Gönen Mahalle Mektebi’nde başladı. Ailesiyle birlikte İstanbul’a gelince (1892), ilköğrenimini özel bir okul olan Aksaray’daki Mekteb-i Osmani’da sürdürdü. Babasının isteği üzerine, Eyüp baytar Rüştiyesi’nin subay çocuklarına özgü bölümüne yatılı olarak yazıldı (1893). Buradaki eğitiminden sonra (1896), Edirne Askeri İdadisi’ni (1900) ve İstanbul Mekteb-i Harbiye’yi bitirdi. 22 Ağustos 1903′te piyade teğmeni rütbesiyle mezun oldu.

Merkezi Selanik’te bulunan 3. Ordu’nun İzmir Redif Tümeni’ne, daha sonra da Kuşadası Redif Taburu’na atandı (1903-1906). İzmir Zabitan Efret Mektebi’nde öğretmenlik yaptı (1906-198). Üsteğmenliğe yükseldi. II. Meşrutiyet’in ilanı üzerine (23 Temmuz 1908), 3. Ordu’nun selanik’teki merkezinde görevlendirildi. Bir süre sonra da (1909) Makedonya sınırındaki Yakorit köyü sınır bölüğünde bölük komutanlığı yaptı. 1911′de öğrenim ücretini ödeyerek, isteğiyle ordudan ayrıldı, Selanik’e yerleşti. Ziya Gökalp ve arkadaşlarının çıkardıkları “Genç Kalemler” dergisinin kadrosuna katıldı.

Balkan Savaşı’nın başlaması üzerine, yeniden orduya çağrıldı (14 Eylül 1914). Sırp ve Yunan cephelerinde savaştı. Yanya kalesinin savunmasında Yunanlılara tutsak düştü. Naflion kasabasında bir yıl süren tutsaklığı sona erince (Kasım 1913), 4 Aralık 1913′te İstanbul’a döndü. Kısa bir süre “Türk Sözü” dergisinin başyazarlığını yaptı. Kabataş Erkek Lisesi’nde edebiyat öğretmenliğine başladı (1914). Ölünceye dek bu görevini sürdürdü. Bir doktorun kızı olan Calibe Hanım’la evlendi (1915). Bu evlilikten Güner adında bir kızı oldu (1916).

Darülfünun’da (İstanbul Üniversitesi’nde) kurulan Tedkikat-ı Lisaniyye Encümeni üyeliğinde bulundu (1917-1918). Eylül 1918′de eşinden ayrıldı. 6 mart 1920′de kaldırıldığı Haydarpaşa Hastanesi’nde şeker hastalığından öldü. Kadıköy Kuşdili’ndeki Mahmut Baba Türbesi mezarlığına gömüldü. 1939′da, kemikleri Zincirlikuyu Mezarlığı’ndaki Asri Mezarlık’a taşındı.

Edebi Yaşamı
Edebiyatla ilgisi, Edirne Askeri İdadisi’nde öğrenciyken başladı. İlk şiiri “Hisss-i Müncemid”, “Ömer” “imzasıyla “Mecmua-i Edebiyye” de (7 Aralık 1316, “1900″, Sayı: 9); “Gizli Kağıt” adlı ilk yazısı yine aynı derginin 20 Mart 1902 tarihli sayısında; ilk öyküsü “İhtiyarın Tenezzühü” ise “Sabah” gazetesinde yayımlandı (1902).
İzmir’de ve Makedonya’da görevli bulunduğu yıllarda “Sebat”, “Hizmet”, “Serbest İzmir” (1903), “Aşiyan”, “Musavver Hale”, “Düşünüyorum”, “Kadın”, “Rumeli”, “Teşvik”, “Piyano”, “Zeka”, “Çocuk Bahçesi”, “Genç Kalemler” (1908-1912) gibi dergi ve gazetelerde şiir ve makaleleri çıktı.

Askerlikten ayrılıp Selanik’e yerleştikten sonra, başyazarlığını Yunus Nadi’nin yaptığı “Rumeli” gazetesinde, “Kadın” ve “Bahçe” dergilerinde yazdı. Ziya Gökalp ve Ali Canip’le (Yöntem) birlikte yeni biçimde çıkarmaya başladıkları “Genç kalemler2 (11 Nisan 1911) dergisindeki yazılarıyla asıl ününü yaptı. Derginin ilk sayısında imzasız olarak yayamladığı “Yeni Lisan” makalesinde ileri sürdüğü görüşler ve savunduğu düşüncelerle ilgiyi çekti. Bu görüşleri Milli Edebiyat akımının başlangıç bildirisi olarak nitelendirildi.
Tutsaklığı sonrasında İstanbul’a dönünce, “Türk Sözü” dergisinin başyazarlığına getirildi (12 Nisan 1330, 1914) Birinci Dünya Savaşı yıllarında Ziya Gökalp’in çıkardığı “Yeni Mecmua”da (Temmuz 1917) yayımladığı öyküleriyle ünü yaygınlaştı. “Tanin”, “Vakit”, “Türk Dünyası”, “Zaman”, “İfham” gazetelerinde (1918-20); “Türk Yurdu” (1913), “Yeni Mecmua” (1917) “İnci”, “Diken”, “Şair” (1918); “Donanma”, “Büyük Mecmua” (1919) gibi dergilerde öykü ve romanlarının yanı sıra şiir ve makaleler yayımladı. Yarım kalan iki çevirisi; İlyada 1918′de “Yeni Mecmua”da, Kalavela ise “Türk Yurdu”nda tefrika edildi.

Sağlığında kitap olarak üç yapıtı yayımlandı: Ashab-ı Kehfimiz, (roman, 1918); Harem, (uzun öykü, 1918); Efruz Bey, (roman, 1919). Bazı öyküleri, ölümünden sonra iki ciltte toplandı: Yüksek Ökçeler, 1923; Gizli Mabet, 1923. yapıtları toplu olarak 1938′de yayınlanmaya başladı (9 cilt). Birkaç kez basılan bu ciltlerin 1950′den sonraki yeni basımlarını hazırlayan Şerif Hulusi; notlar ve varyantlar ekleyerek yapıtları 10 cilt olarak yeniden düzenledi. Bunu, 1962′de, Tahir Alangu tarafından, külliyatına girmemiş 30 öyküsü eklenerek “Toplu Eserleri” adı altında 11 ciltlik yeni basımı izledi. 1970′de yayınlanmaya başlayan “Bütün Eserleri” temalarına göre 11 ciltte toplandı. Şiirleri Fevziye Abdullah Tansel tarafından derlenerek, Ömer Seyfettin’in Şiirleri adı altında yayınlandı (1972).

Yaşadığı Dönem ve Düşünce Dünyası
Fransız devrimiyle gelen özgürlük yanlısı düşünceler, Osmanlı İmparatorluğu sınırları içinde yaşayan azınlıkları “ulusal bilince” yönelme mücadelelerini geliştirir. Balkan Savaşı öncesi, İmparatorluk içinde başlayan bu çözülüşe karşı devletin birliğini korumak, yıkılışını önlemek ülküsünden hareket eden siyasi akımlara (İslamcılık, Osmanlıcılık, Batıcılık) 1911′den sonra ortaya çıkan Türkçülük akımı da katılır. İmparatorluk içindeki ulusların bağımsızlık mücadeleleri ve imparatorluğun çöküşünü hazırlayan etkenler karşısında devletin birliğini ayakta tutabilecek ülkü olarak benimsenen Türkçülük akımının siyasi alanda “halka doğru” yönelişi; edebiyat alanında da “ulusal kaynaklara dönme” düşüncesini oluşturur. Halka ulaşabilmenin tek yolu olarak da ulusal bir dil, tarih ve kültür birliğine sahip çıkılmasıyla olabileceği düşüncesini yaygınlaştırır. Özünde halka yönelikliği amaç edinen bu eğilim, ulusal bir edebiyatın oluşmasında da ulusal bir dilin benimsenmesini ilke edinir. Bu görüşlerden yola çıkan Ziya Gökalp ve arkadaşlarının, İkinci Meşrutiyet’in getirdiği özgürlük ortamında, “Genç Kalemler” dergisi çevresinde başlattıkları hareket; bu akımın ulusal bilinçlenme yolundaki yönlendirici çabası sayılır. Tanzimat’tan beri süregelen dilde sadeleşme eğilimi, bu düşünceden hareketle benimsenir, geliştirilip sistemleştirilir.

“Yeni Lisan” Hareketi
Ömer Seyfettin, Ziya Gökalp ve Ali Canip tarafından Selanik’te çıkarılan “Genç Kalemler” dergisinde yayımladığı “Yeni Lisan” adlı makalesinde; “milli bir edebiyat vücuda getirmek için evvela milli bir lisan ister”, düşüncesini savunarak, bu akımın ideolojisini oluşturan öncüleri arasında yer alır. Dilin sade, yalın ve anlaşılır olmasından yanadır. Türkçenin kurallarına göre hareket edilmesini, dilin Arapça ve Farsça sözcüklerden arındırılmasını savunur. Halkın anlayacağı bir dille yazmayı, halka gitmenin ilk koşulu olarak benimser. Ürünleriyle, bu yönelimin Türk edebiyatının ilk örneklerini verir. Milli edebiyat akımının oluşmasında önemli katkılarda bulunur.

Birinci Dünya Savaşı’nın ilk yıllarında, Ziya Gökalp ile İttihat ve terakki’ Merkez Umumisi’nden belli bir kadronun belirlediği yeni kültür politikasına bağlanır. Bu dönemde (1914-1916) edebiyat dışı çalışmaları, polemik yazarlığı ve kadro adamlığı yanı ön plana çıkar. İttihat ve Terakki Fırkası’nın görüşlerini savunduğu görülür. Bu amaçla, 1914′te, “Panislamist ve Pantürkist” görüşleri savunan “Yarınki Turan Devleti” ve “Tarhan” takma adıyla “Ameli Tecrübelerden Çıkarılmış Ameli Siyaset” adlı kıtapçıkları yayımlar.

Öykücülüğünün Evreleri
Yazın yaşamının ilk evresi sayılan İzmir döneminde (1903-1908) Baha Tevfik, Hemmet Necip (Türkçü), Yakup kadri, Şehabettin Süleyman gibi yazarlarla ilişki kurması; ona, düşün dünyasını zenginleştiren bir ortam hazırladı. Fransız edebiyatını yakından izlemesi, özellikle de Guy de Maupassant ve Emile Zola’yı tanıması, M. Necip Türkçü’nün dil üstüne görüşlerinden etkilenmesi bu dönemine rastlar.
Yazın yaşamına girişi şiirle oldu. Bu evrede yazdığı şiirlerinde Servet-i Fünun şairlerinin etkileri görülür. Aruz ölçüsüyle yazdığı şiirlerinde ağdalı bir dil hakimdir. “Yeni Lisan” akımı sonrası hece ölçüsüyle yazar.Dilini daha yalın ve anlaşılır kılar. Şiiri, düşüncelerini ve ülküsünü anlatabilmede bir araç olarak görür.

Öykücülüğünün birinci evresini oluşturan 1909-1913 yılları, Makedonya’da bulunduğu süreyi kapsar. Balkan uluslarının ulusal kurtuluş mücadeleleri onun “ulusal” bilince ulaşma düşüncesini etkilerken, bu dönem öykülerinin de başlıca temasını oluşturur. Buradan hareketle, yaşadığı devrin siyasal hareketlerini eleştiren, Türkçülük anlayışını destekleyen öyküler yazdı. Bu öyküleriyle bir yandan da sade dil anlayışının savunuculuğunu yaptı. Öykücülüğünün ikinci evresinde (1917-1920) toplumsal eleştiri ve taşlama yanı ağır basan öyküler yazdı. İmparatorluğun savaştan yenik çıkmasıyla iyice belirginleşin yıkılış günlerinin sorunlarına yönelir. Son dönem öykülerinde mizah yanı ağır basar. Yaşanılan koşullar, onun bu tür öyküye yönelişini hazırlar.

Romanları

Yaşadığı yıllarda yayınlanan üç romanı ( Ashab-ı Kehfimiz, Efruz Bey, Yalnız Efe, 1919) onun bu alanda yarım kalmış denemeleri olarak sayılır.

“Fantezi roman” olarak nitelendirilen Efruz Bey; 1908′den Mütareke yıllarına kadarki süreci, aydın kişilerin eleştirisi ekseninde yansıtır. Dönemin aydın hastalıklarını, siyasi akımların yanlış yönsemelerini toplumsal eleştiri bağlamında, yeni bir roman tekniğiyle verir.

Yarın kalan romanı Yalnız Efe, destansı bir nitelik taşır. Konusunu bir halk menkıbesinden almıştır. Dönemin toplumsal ortamında, yapılan haksızlıklara başkaldırarak silahlanıp dağa çıkan -kız kahraman- Yalnız Efe’nin kişiliğinde Türk halkanın direnme gücünü göstermeye çalışmıştır.

Yapıtları

Öykü:
Harem, (u.ö.), 1918; Yüksek Ökçeler, (ö.s.), 1923; Gizli Mabet, (ö.s.), 1923; bahar ve Kelebekler, (ö.s.), 1927.
Bütün Eserleri, temalarına göre bir araya getirilen basım: Efruz Bey, 1970; kahramanlar, 1970; bomba, 1970; Harem, 1970; Yüksek Ökçeler, 1970; Yüzakı, 1970; Yalnız Efe, 1970; Falaka, 1970; Aşk Dalgası, 1970; Beyaz Lale, 1970; Gizli Mabet, 1970.

Roman:
Ashab-ı Kehfimiz, 1928; Efruz Bey, 1919.
Yapıtları Bütün Eserleri başlığında Bilgi Yayınevi tarafından yeniden yayınlandı: 1.Efruz Bey, 1999. 10 Basım, 224 s.; 2. Eski Kahramanlar, 1998, 9. Basım, 144 s.; 3. Bomba, 1998, 11. Basım, 152 s.; 4. Harem, 1998, 4. Basım, 184 s.; 5. Yüksek Ökçeler, 1998, 5. Basım, 176 s.; 6. Yüzakı, 1997, 152 s.; 7. Yalnız Efe, 1999, 176 s.; 8. Falaka, 1999, 144 s.; 9. Aşk Dalgası, 1999, 176 s.; 10. Beyaz Lale, 1998, 6. Basım, 192 s.; 11. Gizli Mabet, 1996, 144 s.; 12. Doğduğum Yer, (şiir), 1989, 2. Basım, 176 s.; 13. Dil Konusunda Yazılar,(deneme), 1999, 2. Basım, 200 s.; 14. Sanat ve Edebiyat Yazıları, (deneme), 1998, 2. Basım, 240 s.; 15. Olup Bitenler, Toplumsal yazılar, (deneme), 1999, 2. Basım, 240 s.; Türklük Üzerine Yazılar, (deneme), 1993, 176 s.
Ayrıca Dergah Yayınları Bütün Eserleri adıyla başlattığı diziyi Hülya Argunşah yayına hazırladı. Dizide yayınlanan kitapla ise şunlar: Hikayeler: I, 1999; Hikayeler:II, 1999; Hikayeler:III, 1999; Hikayeler: IV, 1999.

Konu Bilgileri
	Konu Başlığı Ömer Seyfettin Hayatı ( Biyografisi )	Konudaki Cevap Sayısı 1
	Şuan Bu Konuyu Görüntüleyenler	Görüntülenme Sayısı 1983

07.07.09, 18:08	#2 (permalink)
Kullanıcı Profili İpek Gamma Üye Kullanıcı Bilgileri Üyelik tarihi: Feb 2008 Nerden: Mersin Mesajlar: 1.271 Konular: 1076 Puan Grafiği Rep Puanı:3790 Rep Gücü:0 RD: Teşekkür Ettiği Teşekkür: 71 210 Mesajına 272 Kere Teşekkür Edlidi :	Ömer Seyfettin Biyografisi,Ömer Seyfettin Yaşamı,Ömer Seyfettin Hayatı Ömer Seyfettin Biyografisi,Ömer Seyfettin Yaşamı,Ömer Seyfettin Hayatı Ömer Seyfettin, yazı ve öyküleriyle dilde sadeleşme hareketinin öncülüğünü yaparak yeni bir edebiyat akımının oluşumunu sağlayıp, Türk öykücülüğünde kısa öykü türünün dil, anlatım tekniği ile tematik yönden ilk özgün örneklerini vermiştir. Yazar Aynı zamanda ulusal edebiyat akımını başlatan yazarlardan olan Ömer Seyfettin 28 Şubat 1884′te Gönen’de doğdu. Babası, Kafkasya Türklerinden yüzbaşı Ömer Şevki Beydir. Öğrenimine, dört yaşında iken, Gönen Mahalle Mektebi’nde başladı. Ailesiyle birlikte İstanbul’a gelince (1892), ilköğrenimini özel bir okul olan Aksaray’daki Mekteb-i Osmani’da sürdürdü. Babasının isteği üzerine, Eyüp baytar Rüştiyesi’nin subay çocuklarına özgü bölümüne yatılı olarak yazıldı (1893). Buradaki eğitiminden sonra (1896), Edirne Askeri İdadisi’ni (1900) ve İstanbul Mekteb-i Harbiye’yi bitirdi. 22 Ağustos 1903′te piyade teğmeni rütbesiyle mezun oldu. Merkezi Selanik’te bulunan 3. Ordu’nun İzmir Redif Tümeni’ne, daha sonra da Kuşadası Redif Taburu’na atandı (1903-1906). İzmir Zabitan Efret Mektebi’nde öğretmenlik yaptı (1906-198). Üsteğmenliğe yükseldi. II. Meşrutiyet’in ilanı üzerine (23 Temmuz 1908), 3. Ordu’nun selanik’teki merkezinde görevlendirildi. Bir süre sonra da (1909) Makedonya sınırındaki Yakorit köyü sınır bölüğünde bölük komutanlığı yaptı. 1911′de öğrenim ücretini ödeyerek, isteğiyle ordudan ayrıldı, Selanik’e yerleşti. Ziya Gökalp ve arkadaşlarının çıkardıkları “Genç Kalemler” dergisinin kadrosuna katıldı. Balkan Savaşı’nın başlaması üzerine, yeniden orduya çağrıldı (14 Eylül 1914). Sırp ve Yunan cephelerinde savaştı. Yanya kalesinin savunmasında Yunanlılara tutsak düştü. Naflion kasabasında bir yıl süren tutsaklığı sona erince (Kasım 1913), 4 Aralık 1913′te İstanbul’a döndü. Kısa bir süre “Türk Sözü” dergisinin başyazarlığını yaptı. Kabataş Erkek Lisesi’nde edebiyat öğretmenliğine başladı (1914). Ölünceye dek bu görevini sürdürdü. Bir doktorun kızı olan Calibe Hanım’la evlendi (1915). Bu evlilikten Güner adında bir kızı oldu (1916). Darülfünun’da (İstanbul Üniversitesi’nde) kurulan Tedkikat-ı Lisaniyye Encümeni üyeliğinde bulundu (1917-1918). Eylül 1918′de eşinden ayrıldı. 6 mart 1920′de kaldırıldığı Haydarpaşa Hastanesi’nde şeker hastalığından öldü. Kadıköy Kuşdili’ndeki Mahmut Baba Türbesi mezarlığına gömüldü. 1939′da, kemikleri Zincirlikuyu Mezarlığı’ndaki Asri Mezarlık’a taşındı. Edebi Yaşamı Edebiyatla ilgisi, Edirne Askeri İdadisi’nde öğrenciyken başladı. İlk şiiri “Hisss-i Müncemid”, “Ömer” “imzasıyla “Mecmua-i Edebiyye” de (7 Aralık 1316, “1900″, Sayı: 9); “Gizli Kağıt” adlı ilk yazısı yine aynı derginin 20 Mart 1902 tarihli sayısında; ilk öyküsü “İhtiyarın Tenezzühü” ise “Sabah” gazetesinde yayımlandı (1902). İzmir’de ve Makedonya’da görevli bulunduğu yıllarda “Sebat”, “Hizmet”, “Serbest İzmir” (1903), “Aşiyan”, “Musavver Hale”, “Düşünüyorum”, “Kadın”, “Rumeli”, “Teşvik”, “Piyano”, “Zeka”, “Çocuk Bahçesi”, “Genç Kalemler” (1908-1912) gibi dergi ve gazetelerde şiir ve makaleleri çıktı. Askerlikten ayrılıp Selanik’e yerleştikten sonra, başyazarlığını Yunus Nadi’nin yaptığı “Rumeli” gazetesinde, “Kadın” ve “Bahçe” dergilerinde yazdı. Ziya Gökalp ve Ali Canip’le (Yöntem) birlikte yeni biçimde çıkarmaya başladıkları “Genç kalemler2 (11 Nisan 1911) dergisindeki yazılarıyla asıl ününü yaptı. Derginin ilk sayısında imzasız olarak yayamladığı “Yeni Lisan” makalesinde ileri sürdüğü görüşler ve savunduğu düşüncelerle ilgiyi çekti. Bu görüşleri Milli Edebiyat akımının başlangıç bildirisi olarak nitelendirildi. Tutsaklığı sonrasında İstanbul’a dönünce, “Türk Sözü” dergisinin başyazarlığına getirildi (12 Nisan 1330, 1914) Birinci Dünya Savaşı yıllarında Ziya Gökalp’in çıkardığı “Yeni Mecmua”da (Temmuz 1917) yayımladığı öyküleriyle ünü yaygınlaştı. “Tanin”, “Vakit”, “Türk Dünyası”, “Zaman”, “İfham” gazetelerinde (1918-20); “Türk Yurdu” (1913), “Yeni Mecmua” (1917) “İnci”, “Diken”, “Şair” (1918); “Donanma”, “Büyük Mecmua” (1919) gibi dergilerde öykü ve romanlarının yanı sıra şiir ve makaleler yayımladı. Yarım kalan iki çevirisi; İlyada 1918′de “Yeni Mecmua”da, Kalavela ise “Türk Yurdu”nda tefrika edildi. Sağlığında kitap olarak üç yapıtı yayımlandı: Ashab-ı Kehfimiz, (roman, 1918); Harem, (uzun öykü, 1918); Efruz Bey, (roman, 1919). Bazı öyküleri, ölümünden sonra iki ciltte toplandı: Yüksek Ökçeler, 1923; Gizli Mabet, 1923. yapıtları toplu olarak 1938′de yayınlanmaya başladı (9 cilt). Birkaç kez basılan bu ciltlerin 1950′den sonraki yeni basımlarını hazırlayan Şerif Hulusi; notlar ve varyantlar ekleyerek yapıtları 10 cilt olarak yeniden düzenledi. Bunu, 1962′de, Tahir Alangu tarafından, külliyatına girmemiş 30 öyküsü eklenerek “Toplu Eserleri” adı altında 11 ciltlik yeni basımı izledi. 1970′de yayınlanmaya başlayan “Bütün Eserleri” temalarına göre 11 ciltte toplandı. Şiirleri Fevziye Abdullah Tansel tarafından derlenerek, Ömer Seyfettin’in Şiirleri adı altında yayınlandı (1972). Yaşadığı Dönem ve Düşünce Dünyası Fransız devrimiyle gelen özgürlük yanlısı düşünceler, Osmanlı İmparatorluğu sınırları içinde yaşayan azınlıkları “ulusal bilince” yönelme mücadelelerini geliştirir. Balkan Savaşı öncesi, İmparatorluk içinde başlayan bu çözülüşe karşı devletin birliğini korumak, yıkılışını önlemek ülküsünden hareket eden siyasi akımlara (İslamcılık, Osmanlıcılık, Batıcılık) 1911′den sonra ortaya çıkan Türkçülük akımı da katılır. İmparatorluk içindeki ulusların bağımsızlık mücadeleleri ve imparatorluğun çöküşünü hazırlayan etkenler karşısında devletin birliğini ayakta tutabilecek ülkü olarak benimsenen Türkçülük akımının siyasi alanda “halka doğru” yönelişi; edebiyat alanında da “ulusal kaynaklara dönme” düşüncesini oluşturur. Halka ulaşabilmenin tek yolu olarak da ulusal bir dil, tarih ve kültür birliğine sahip çıkılmasıyla olabileceği düşüncesini yaygınlaştırır. Özünde halka yönelikliği amaç edinen bu eğilim, ulusal bir edebiyatın oluşmasında da ulusal bir dilin benimsenmesini ilke edinir. Bu görüşlerden yola çıkan Ziya Gökalp ve arkadaşlarının, İkinci Meşrutiyet’in getirdiği özgürlük ortamında, “Genç Kalemler” dergisi çevresinde başlattıkları hareket; bu akımın ulusal bilinçlenme yolundaki yönlendirici çabası sayılır. Tanzimat’tan beri süregelen dilde sadeleşme eğilimi, bu düşünceden hareketle benimsenir, geliştirilip sistemleştirilir. “Yeni Lisan” Hareketi Ömer Seyfettin, Ziya Gökalp ve Ali Canip tarafından Selanik’te çıkarılan “Genç Kalemler” dergisinde yayımladığı “Yeni Lisan” adlı makalesinde; “milli bir edebiyat vücuda getirmek için evvela milli bir lisan ister”, düşüncesini savunarak, bu akımın ideolojisini oluşturan öncüleri arasında yer alır. Dilin sade, yalın ve anlaşılır olmasından yanadır. Türkçenin kurallarına göre hareket edilmesini, dilin Arapça ve Farsça sözcüklerden arındırılmasını savunur. Halkın anlayacağı bir dille yazmayı, halka gitmenin ilk koşulu olarak benimser. Ürünleriyle, bu yönelimin Türk edebiyatının ilk örneklerini verir. Milli edebiyat akımının oluşmasında önemli katkılarda bulunur. Birinci Dünya Savaşı’nın ilk yıllarında, Ziya Gökalp ile İttihat ve terakki’ Merkez Umumisi’nden belli bir kadronun belirlediği yeni kültür politikasına bağlanır. Bu dönemde (1914-1916) edebiyat dışı çalışmaları, polemik yazarlığı ve kadro adamlığı yanı ön plana çıkar. İttihat ve Terakki Fırkası’nın görüşlerini savunduğu görülür. Bu amaçla, 1914′te, “Panislamist ve Pantürkist” görüşleri savunan “Yarınki Turan Devleti” ve “Tarhan” takma adıyla “Ameli Tecrübelerden Çıkarılmış Ameli Siyaset” adlı kıtapçıkları yayımlar. Öykücülüğünün Evreleri Yazın yaşamının ilk evresi sayılan İzmir döneminde (1903-1908) Baha Tevfik, Hemmet Necip (Türkçü), Yakup kadri, Şehabettin Süleyman gibi yazarlarla ilişki kurması; ona, düşün dünyasını zenginleştiren bir ortam hazırladı. Fransız edebiyatını yakından izlemesi, özellikle de Guy de Maupassant ve Emile Zola’yı tanıması, M. Necip Türkçü’nün dil üstüne görüşlerinden etkilenmesi bu dönemine rastlar. Yazın yaşamına girişi şiirle oldu. Bu evrede yazdığı şiirlerinde Servet-i Fünun şairlerinin etkileri görülür. Aruz ölçüsüyle yazdığı şiirlerinde ağdalı bir dil hakimdir. “Yeni Lisan” akımı sonrası hece ölçüsüyle yazar.Dilini daha yalın ve anlaşılır kılar. Şiiri, düşüncelerini ve ülküsünü anlatabilmede bir araç olarak görür. Öykücülüğünün birinci evresini oluşturan 1909-1913 yılları, Makedonya’da bulunduğu süreyi kapsar. Balkan uluslarının ulusal kurtuluş mücadeleleri onun “ulusal” bilince ulaşma düşüncesini etkilerken, bu dönem öykülerinin de başlıca temasını oluşturur. Buradan hareketle, yaşadığı devrin siyasal hareketlerini eleştiren, Türkçülük anlayışını destekleyen öyküler yazdı. Bu öyküleriyle bir yandan da sade dil anlayışının savunuculuğunu yaptı. Öykücülüğünün ikinci evresinde (1917-1920) toplumsal eleştiri ve taşlama yanı ağır basan öyküler yazdı. İmparatorluğun savaştan yenik çıkmasıyla iyice belirginleşin yıkılış günlerinin sorunlarına yönelir. Son dönem öykülerinde mizah yanı ağır basar. Yaşanılan koşullar, onun bu tür öyküye yönelişini hazırlar. Romanları Yaşadığı yıllarda yayınlanan üç romanı ( Ashab-ı Kehfimiz, Efruz Bey, Yalnız Efe, 1919) onun bu alanda yarım kalmış denemeleri olarak sayılır. “Fantezi roman” olarak nitelendirilen Efruz Bey; 1908′den Mütareke yıllarına kadarki süreci, aydın kişilerin eleştirisi ekseninde yansıtır. Dönemin aydın hastalıklarını, siyasi akımların yanlış yönsemelerini toplumsal eleştiri bağlamında, yeni bir roman tekniğiyle verir. Yarın kalan romanı Yalnız Efe, destansı bir nitelik taşır. Konusunu bir halk menkıbesinden almıştır. Dönemin toplumsal ortamında, yapılan haksızlıklara başkaldırarak silahlanıp dağa çıkan -kız kahraman- Yalnız Efe’nin kişiliğinde Türk halkanın direnme gücünü göstermeye çalışmıştır. Yapıtları Öykü: Harem, (u.ö.), 1918; Yüksek Ökçeler, (ö.s.), 1923; Gizli Mabet, (ö.s.), 1923; bahar ve Kelebekler, (ö.s.), 1927. Bütün Eserleri, temalarına göre bir araya getirilen basım: Efruz Bey, 1970; kahramanlar, 1970; bomba, 1970; Harem, 1970; Yüksek Ökçeler, 1970; Yüzakı, 1970; Yalnız Efe, 1970; Falaka, 1970; Aşk Dalgası, 1970; Beyaz Lale, 1970; Gizli Mabet, 1970. Roman: Ashab-ı Kehfimiz, 1928; Efruz Bey, 1919. Yapıtları Bütün Eserleri başlığında Bilgi Yayınevi tarafından yeniden yayınlandı: 1.Efruz Bey, 1999. 10 Basım, 224 s.; 2. Eski Kahramanlar, 1998, 9. Basım, 144 s.; 3. Bomba, 1998, 11. Basım, 152 s.; 4. Harem, 1998, 4. Basım, 184 s.; 5. Yüksek Ökçeler, 1998, 5. Basım, 176 s.; 6. Yüzakı, 1997, 152 s.; 7. Yalnız Efe, 1999, 176 s.; 8. Falaka, 1999, 144 s.; 9. Aşk Dalgası, 1999, 176 s.; 10. Beyaz Lale, 1998, 6. Basım, 192 s.; 11. Gizli Mabet, 1996, 144 s.; 12. Doğduğum Yer, (şiir), 1989, 2. Basım, 176 s.; 13. Dil Konusunda Yazılar,(deneme), 1999, 2. Basım, 200 s.; 14. Sanat ve Edebiyat Yazıları, (deneme), 1998, 2. Basım, 240 s.; 15. Olup Bitenler, Toplumsal yazılar, (deneme), 1999, 2. Basım, 240 s.; Türklük Üzerine Yazılar, (deneme), 1993, 176 s. Ayrıca Dergah Yayınları Bütün Eserleri adıyla başlattığı diziyi Hülya Argunşah yayına hazırladı. Dizide yayınlanan kitapla ise şunlar: Hikayeler: I, 1999; Hikayeler:II, 1999; Hikayeler:III, 1999; Hikayeler: IV, 1999.

Benzer Konular
Konu	Konuyu Başlatan	Forum	Cevaplar	son Mesaj
Ömer Seyfettin İlköğretim Okulu Bornova İzmir - İzmir Bornova Ömer Seyfettin İlköğret	Pelince	Anaokulu - İlköğretim	0	12.04.14 12:29
Ömer Seyfettin Lisesi Balıkesir Gönen - Gönen Ömer Seyfettin Anadolu Lisesi	SERDEM	Liseler - Anadolu Liseleri - Fen Liseleri	0	24.09.12 16:56
Seyfettin Yılmaz Biyografisi - Seyfettin Yılmaz Hayatı - Seyfettin Yılmaz Kimdir?	Başak	Siyasetçilerin Hayatı ( Biyografisi )	0	14.04.11 22:26
Ömer Seyfettin Lisesi Ankara Çankaya - Ömer Seyfettin Lisesi	SERDEM	Liseler - Anadolu Liseleri - Fen Liseleri	0	21.10.10 02:11
Ömer Seyfettin'Den Seçmeler(Ömer SEYFETTİN ) -100 Temel Eser	SERDEM	Türk ve Dünya Edebiyatındaki Önemli Eserler	0	13.12.08 15:39

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)