|
Oktay Rıfat Horozcu Şiirleri Ağzımın Tadı Ağzımın tadı yoksa, hasta gibiysem, Boğazımda düğümleniyorsa lokma, Buluttan nem kapıyorsam, vara yoğa Alınıyorsam, geçimsiz ve işkilli, Yüzüm öfkeden karaya çalıyorsa, Denize bile iştahsız bakıyorsam, Hep bu boyu devrilesi bozuk düzen, Bu darağacı suratlı toplum... Oktay Rıfat Horozcu |
Akşam Balığın Karnında Bekliyor Akşam Balığın Karnında Bekliyor Bir yağmurla çıkıyor rıhtımına sıkıntının, büyük kayıkların dönüşünü gözlüyordu, akşam balığın karnında bekliyor. Fitili tütüyordu servilerin ve yazılar dallar arasında. Mahallenin deniz koktuğu kamburun atla dolaştığı saatlerin saatlere benzediği bir günde bekliyordu insanların dönmesini oraya oysa bir delik kalıyordu yerinde umutların, kara bir yelken yarını olmayan iskelede. Mevsim, tonozların altından geçerek basıyordu toprağa, cöp yığınları leşler yeni sözcükler otta ve yaprakta yabancı bir kıpırtı ruhumuzda. Bir tüy düşüyordu suya karayelin dişlerinden geçirdiği. Akşam balığın karnında bekliyor... Oktay Rıfat Horozcu |
Aracı Aracı Bağlı kollarımı çizmek kimin aklına gelir kelepçeli o zamanlar bir kız kaşıkla su içirir başımı çevirince -yeter demekti bu- kaybolurdu büyük ağaçların gölgesiyle geldiği çok oldu arada bir geceleri yarı çıplak ve daha çok saçları uzadıkça denize inerdik ben yüzerdim o girmez rıhtımdan suya bakardı denizden çıkardım yok şaşırmazdım ben onun doğumunu bilirim doğmadan öncesini yokluğunu... Oktay Rıfat Horozcu |
Aşık Merdiveni Aşık Merdiveni Dişli rüzgarlara karşı büyüttüm Düşman gecenin içinde seni Bir damlacık aydınlığım Kalemime kağıdıma şavkı vuran Avucumda koruduğum bugüne... Oktay Rıfat Horozcu |
Ayla Gezinti Ayla Gezinti Ağaçlar ki atlar gibi ayak üstü Uyurlar, başlarında düş torbaları, Dalgın, el ele geçiyorduk uykulu Ağaçları. Bulutları geçiyorduk, O yerde ben gökte, el ele, göz göze, Ağır ağır kayıp giden bulutları . Döküyordu akçıl, gümrah saçlarını Denize, o yerde ben gökte, el ele; İçiyordum yıldızlı, gecesel sütü Dudaktan, omuzdan, en yüksek memeden... Kaynak: Elleri Var Özgürlügün Oktay Rıfat Horozcu |
Bağımsız Bağımsız Bütün karanlığı versem size giden geceyi durduramazsınız Işır odamızın havası kaçar çeşmelerinizden durduramazsınız Ben denize bakarım sandalca uzaktan Siz yüzersiniz bir kuş uçar bir gemi geçer durduramazsınız... Oktay Rıfat Horozcu |
Balıkçı Balıkçı Denize vuran balıkçı Bir aynadan döner bize Yüreği rüzgara göre Mintanı yamalı Ayakları çıplak Elleri güzel Denize vuran balıkçı Kuşu yıldızı getirir bize Kabuklu böcekler ve yosun Bırakır sepetini küpestesine Denizde pupa yelken günümüzün Geceler kısacık gündüzler uzun... Kaynak: Koca Bir Yaz Oktay Rıfat Horozcu |
Başka Biri Başka Biri Ölü bir kente sürülmüş, tutuk Sinsi bir sokakta tek başına Sorumsuz bir denizde gülümser. Bencil renklerden uzak, benekli Külü eşildi mi ışıl ışıl. Her türlü sevgide yaprak veren Dağıtmadan, bölüşmeden yana. Özgürlükten, yoksullardan yana Başka biri durmadan ve kendi... Kaynak: Elleri Var Özgürlügün Oktay Rıfat Horozcu |
Batak Batak Gökteki uçurumdan başım dönse de, Sokulurdum az daha, az daha. Gömük yarı belimize kadar, büyük Yarı belimizden öte, cıvık Batakta. Bir sarmaşık gibiydi batak, Bir tuz ki aşımıza karışmış, Oyar köstebekleriyle etimizi. Kelepçelidir kirpiklerimiz, Acır bir ışığa dönse yüzümüzü. Aydınlığa versek elimizi, Uzuyor koyu bir katranla yapışkan Parmakların ucunda ip gibi. Ak bir güvercin alsak avucumuza, İnim inim karayel yerine, Güvercinin tüylerinde batak. Batak En uzak ışıltılı yıldızda. Çektik kentin yorganını üstümüze, Düşler kurduk, düşlerimiz batak. Ve batak kişiler sardı yöremizi: Suratları insana boyalı Bütün o alıp satanlar, üleşenler; İçimizde açan karanfili Kara tırnaklı yaldızla kirleterek, Sıkınca bir irin çıksın diye Yalnızlığa gömenler, ün tacirleri, Bağnazlar, despotlar ve ödlekler; Havasız odalarda duman kişiler; Yoksulun cebinden aşırırmış Beşikleri yutturanlar altın diye. Durgun batak, leş kokulu batak! Atımı getirin benim, kır atımı! Bataktan dörtnala çıkmak gerek! Oktay Rıfat Horozcu |
Bayraklarımı Çektim Bayraklarımı Çektim Bütün bayraklarımı çektim gönderlere, Kanımın sıcak rengine boyadım kenti. Taşlar döşedim öfkelere giden yola, Elimin tersiyle düzledim kuleleri. Sevgiyi dörde böldüm, doğu, batı, kuzey Güney, sıçraman için bir uçtan bir uca, İlk çekirgem kilidime göre anahtar. Bahar güneşi gibi taze, tomurcuklu, Dalımda sevincimi taşıyan umutlar. Ayrı bir aydınlık aydınlığın içinde, Boşanın musluklarım, yağın yağmurlarım Eskinin, karanlığın, korkunun üstüne Dağdan ovaya inen sellere merhaba Ben ortada duruyorum, günler, geceler, Sokaklar, evler akıyor iki yanımdan. Sivriyim, paslanmaz demirden ve gökten. Topaç gibi çeviriyorum mevsimleri. Bir fiskede devirdim sildim yalnızlığı, Kendi sütümle büyüyorum ölmezliğe Toprakta otlar, ağaçlar, ıslak yarınlar... Kaynak: Elleri Var Özgürlügün Oktay Rıfat Horozcu |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 11:24 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO 3.6.0 RC 2