|
Incir Yapraklari İNCİR YAPRAKLARI Yumuldular uğultular arasında İncir yapraklarını artık kim düşünürdü Sallanırken iki dalga arasında bir martı Bu yatağa, koltuğa, bu kara tahtalara Düşmeden önce Eksiydi eksi şimdi iki artı. Gömüldüler dalgalar arasına Ellerinde uzatılan iki elma Yüzlerinde alı al bir kızartı Bekleyen yan yana ayrılıklardı Perdeler inerse az daha sürerdi Yumuldular, gözlerini yumdular. Eksikti tamken bile hepsi bu kadardı Dumandı, dağılır, çiçekti solardı Uçuşurken üflenmiş şeytan arabaları Anladılar, duruldular, doğruldular Az önceki incir yapraklarını Aradılar, buldular, tutundular... Behçet Necatigil |
Kaçaklar KAÇAKLAR Bölün bölün kaç parça, evleri düşün Dayanılmaz özlem uzaklara. Önlenmez korku: Ölüleri düşün! Sonra bu kafayla yürüttüğün işin! Saçlarda akları nasıl saklamalı Sığınmaya yağmurla saçak Koy üst üste tabakları Kolay gider, tek tek taşıma! Ben şimdi yakındaki arsada (Siz de gelin, üç beş adım) Yaşıtım çocuklarla Bilye oynuyorum... Behçet Necatigil |
Kapi KAPI Çalınır Kim ne getirir Vazgeçemediklerin Anahtarları vardır. Sezilir Kim ne zaman gelir Yatağında uyuyan bir kedi Söyler içindeki türküyü İnsan bazan o kadar yalnızdır... Behçet Necatigil |
Kara Kehribar KARA KEHRİBAR Gözler, çekmeler ona göre Zaten dar Kalmasın geldiğinde Hepsi dolmuş olsunlar! Çok sıkıntı Ne yapalım karşılıklı Bir lamba karanlığa çarpınca Onlara da, size de geçmiş olsunlar! Bir yere bir şeyler koymuştuk Gözler, sözler arasında bir yere Belki işlerine yarar biz yokken Dilerim görmüş, almış olsunlar... Behçet Necatigil |
Keyif KEYİF Meyhane sen güzelsin, Satıcıların olmasa. Ezilir siteminde ufalmış gözlerin Masalar, bir masa İhtiyar adam gelir, açlıktan kalma, yanık Börek satar, taze. Aldınız, yiyemezsiniz, Oturur midenize. Siz kızarsınız başka, irin gibi yüzlü, Çiçekçi kadın gelir. Çoğaltır bardaktaki hüznü, Uzattığı karanfil. Karides, deniz gülü karides... Tatmadınız ömrünüzde. Duyarsınız al bir utanç gibi bikes, Pörsük antenleri gönlünüzde. Parfümlerim var esans.. Babacan bir adam. Muhteremdir, Diretiyor madem. Dolması, midye, sıcak.. Kirli beyaz önlüğü. Gizler bir pırıltı, içli, yaltak, Uykulu gözlerdeki yorgunluğu. Sen küçük kız ver bir gazete, Hangisi olursa olsun. Öperdim ellerini kötüye çekilmese Çocukluğunu satıyorsun. Hiç düşündünüz mü, sarhoşsunuz, İğrençtir adeta. İstediğiniz kadar sarhoş olunuz Keyfediyorsunuz ya ! Behçet Necatigil |
Kir şarkisi KIR ŞARKISI Tam otların sarardığı zamanlar Yere yüzükoyun uzanıyorum Toprakta bir telâş, bir telâş Karıncalar ötedenberi dostum. Ellerime hanım böcekleri konuyor Ne şeker şey onlar! Uç böcek, uç böcek diyorum Uçuyorlar Pan'ın teneffüsü bile Ilık, okşamakta yüzü. Devedikenleri, çalılık vesâire Bir âlem bu toprakların üstü. Tabiatla haşır neşir Kırlarda geçen ikindi vakti. Sakin, dinlenmiş, rahat Bir gün daha bitti... Behçet Necatigil |
Kirli Masa KİRLİ MASA İkisi de okumuş Ana baba Yoktu kimseleri. İçlerinde karanlık Çökerken bir daralma Ev zindan gibiydi. Alıp geldiler Bir süre Oyalandı yoruldu. Derken biri gördü Uyumuş kalmış Bir kenara yatırdı. Biri baktı bir ara Yüzünde seğirmeler İçki gürültü. Kansız soluk Çocuk küçük Başı yana düştü. Yürüdü saatler Doluysa masa Herkes şiirden konuştu... Behçet Necatigil |
Kirli Soru KİRLİ SORU Benim oralarda hiçbir işim yoktu Şeytana uydum Aç ahtapotlar kaynaşırken dipte Kaypak kalabalıkta sürükleniyordum İnce yüzünüzde üzgünce bir bakış Birden sizi gördüm Açtı arı doruklarda bir safran Durdum İlk sevgili güldü yitik anılardan Mutsuz, yalnız Sessiz kınamanızı, utançlarda küçülmüş Aldım, geri döndüm Gelsem Siz yine orda mısınız? Behçet Necatigil |
Kitaplarda ölmek KİTAPLARDA ÖLMEK Adı, soyadı Açılır parantez Doğduğu yıl, çizgi, öldüğü yıl, bitti Kapanır, parantez. O şimdi kitaplarda bir isim, bir soyadı Bir parantez içinde doğum, ölüm yılları. Ya sayfa altında, ya da az ilerde Eserleri, ne zaman basıldıkları Kısa, uzun bir liste. Kitap adları Can çekişen kuşlar gibi elinizde. Parantezin içindeki çizgi Ne varsa orda Ümidi, korkusu, gözyaşı, sevinci Ne varsa orda. O şimdi kitaplarda Bir çizgilik yerde hapis, Hâlâ mı yaşıyor, korunamaz ki, Öldürebilirsiniz... Behçet Necatigil |
Küskün Yolcunun Türküsü KÜSKÜN YOLCUNUN TÜRKÜSÜ Uzun yürümelerden Sonra bitkin düşerek Bu bir çocuk oyunu: Ben seni çektim çekerek. Şimdi hangi kitaplardan Öğreneceksiniz onu, Gelmiyorsa bazı şeyler Çocukluktan geçerek. Kasırgayı, doluyu Yemiş de düşmüş gibi Issız kaldırımlarda Garip gece kelebeği Düşe kalka sekerek. Şimdi hangi yollardan Siliniyor izleri Çağ dışı bir çağrıyı Sigara içer gibi İçine çekerek. Dünya böyle gidiyorsa Elbet bir nedeni var Ben sana küstüm küserek... Behçet Necatigil |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 21:30 . |
Powered by vBulletin Version 3.8.7
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO 3.6.0 RC 2